تعيين تأثير والرين بر اضطراب زنان يائسه

Valerian effect on anxiety in postmenopausal women

مقدمه: يائسگي، يكي از مهم‌ترين بحران‌هاي زندگي زنان است و علائمي كه زنان در اين مرحله تجربه مي­كنند، از جمله چالش‌هاي مهم مراقبتي مي­باشد و يكي از مهم‌ترين پيامدهاي آن، اضطراب پنهان ناشي از يائسگي است. چندي است كه والرين به عنوان يكي از داروهاي مورد توجه محققين و پزشكان براي كاهش عوارض دوره يائسگي مورد توجه قرار گرفته است و نتايج متناقضي نسبت به عملكرد اين دارو به دست آمده است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير والرين بر اضطراب زنان يائسه انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مداخله‌اي و كارآزمايي باليني تصادفي در سال 1393 بر روي 144 نفر از زنان يائسه تحت پوشش مراكز بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. واحدهاي پژوهش به دو گروه 72 نفري مداخله و كنترل تقسيم شده و درمان متقاطع بين دو گروه در دو مرحله صورت گرفت. در هر نوبت آزمايش، گروه مداخله در هر روز دو نوبت كپسول­هاي 530 ميلي‌گرمي حاوي والرين و گروه كنترل كپسول­هاي پلاسبو با ويژگي­هاي ظاهري مشابه دريافت كردند. به منظور سنجش اضطراب زنان از پرسشنامه اضطراب پنهان اشپيل برگر استفاده شد. تجزيه و تحليل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 20) و آزمون­هاي مقايسه ميانگين زوجي و اندازه­هاي تكراري استفاده شد. يافته‌ها: استفاده از والرين تأثير معناداري بر كاهش اضطراب زنان يائسه نداشت، اما تأثير آن در مداخله دوم و پس از دريافت دارونما معنادار بود (003/0=p) كه نشان از نقش مؤثر طول دوره درمان بر اثربخشي اين دارو دارد. نتيجه‌گيري: والرين بر كاهش اضطراب زنان يائسه مؤثر است و به نظر مي­رسد كه طول دوره درمان نقش تعيين كننده‌اي در تأثيرگذاري والرين بر كاهش اضطراب زنان يائسه داشته باشد.

Objective: Menopausal is one of the crisis’s of women life and the signs women experience in this period is one of important care challenges and one of its most important consequences could be known as the concealed anxiety came out the menopausal. So the present study is aimed to evaluate the effect of valerian on the anxiety of menopause women. Methods: This study is the kind of observational and clinical random traits studies. Sample cases of this study divided into two 72 individual groups of treatment and control randomly and a cross over design was done between two groups in the second phase of study. In the each period of experiment the treatment group received 530 mg valerian contained capsules two times per day and the control group received placebo capsules with the same apparent features. To measure the females’ anxiety, Espiell Berger concealed anxiety questionnaire was used and the paired sample mean compare test and repeated measure tests were used to analyze data in the statistical software SPSS. Results: Results showed that using valerian has no significant effect on decreasing anxiety but its effect in the second test level and after receiving placebo was found significant that shows the effective role of cure period time on the efficiency of this drug. Conclusion: It seems that the cure period has elementary role in valerian effectiveness on the decrease of postmenopausal women’s anxiety.