تبيين و بررسي مباني معرفتي تبارشناسي ميشل فوكو

The Epistemic Principles of Michel Foucault’s Genealogy;Review and Explanation

ميشل فوكو ازجمله انديشمندان بسيار تأثيرگذار معاصر در جهان بود. او نقدهايي جدي به انديشمندان پيش از خود مطرح كرد و از بسياري از آن ها نيز تأثير پذيرفت. اين مقاله در پي بررسي مباني معرفتي تبارشناسي اوست. در بررسي مباني معرفتي به اين پرسش ها پاسخ داده مي شود كه تعريف فوكو از حقيقت چه بود؟ براي دستيابي به حقيقت چه راهي را برگزيد؟ آيا فوكو نسبي نگر بود؟ فوكو در چه ساحتي نسبي نگر بود و مبناي نسبي گرايي او چه بود؟ در بررسي مباني معرفتي تبارشناسي بايد گفت فوكو در اين دوره در تعريف حقيقت پيرو نظريۀ انسجام گرايي بود. همچنين، در تبارشناسي رويكردي نام انگارانه داشت و از انواع نسبي گرايي، فوكو نسبي انديشي هستي شناسانه و نسبي انديشي شناخت شناسانه را برگزيد. او در تبارشناسي به پيروي از نيچه و رويكردهاي نسبي نگر هستي شناسانۀ او بر اين نكته تأكيد كرد كه قدرت به واسطۀ گفتمان صدق و كذب، گزاره ها را در هر دوره تعيين مي كند.

Michel Foucault was a contemporary philosopher with a global influence. He proposed serious critiques to the earlier intellectuals and was also influenced by many of them. The present study will only examine the epistemic principles of his genealogy through answering questions such as “how did Foucault define truth? What path did he take to get to truth? Was Foucault a relativist? In what domain was he a relativist and what was the basis of his relativism?”. The analysis of the epistemic principles of genealogy showed that Foucault remained loyal to the theory of coherentism in defining truth through both stages. Moreover, in genealogy he had a nominalistic approach and chose ontological relativism and epistemological relativism from many kinds of relativism. Loyal to Nietzsche and his ontological-relativist approaches, he extended the relativism maintained in the genealogy and emphasized that, during every period in history, power determines the truth or falsehood of statements through discourse.