تحول نقش پليس در نظام هاي تطبيقي و اسناد بين المللي در پرتو آموزه هاي حقوق بشر

زمينه و هدف: پليس سازماني است كه حفظ نظم، امنيت و آرامش عمومي در جامعه، كشف جرم، شناسايي و دستگيري متهمان را بر عهده دارد. در نظام هاي مختلف جهت افزايش كيفيت و كارآمدي، اختيارات زيادي به پليس اعطا شده است. بااين حال، سوءاستفاده پليس از اين اختيارات ازجمله مسائلي است كه دغدغه هاي بسياري را ايجاد كرده است. يكي از راهكارهاي رفع اين دغدغه ، ضابطه مند كردن عملكرد پليس است. در راستاي اين هدف نظام هاي تطبيقي تلاش كرده اند از طريق مكانيزم هاي مختلف عملكرد پليس را به موازين حقوق بشري نزديك تر كنند. جامعه جهاني نيز تلاش كرده از طريق اسناد متعدد بين المللي پليس را مخاطب قرار داده و آن ها را ملزم به رعايت اصول حقوق بشري و حركت در چهارچوب اين معيارها نمايد. روش تحقيق:روش مورد استفاده در اين مقاله توصيفي و تحليلي بوده و براي تهيه منابع آن از اسناد مختلف ازجمله كتاب ها و مقالات مختلف، اسناد بين المللي و قوانين نظام هاي مختلف استفاده شده است. يافته ها:اهميت معيارهاي حقوق بشري موجب شده كه همسو نمودن وظايف و اختيارات پليس با آموزه هاي حقوق بشري به يكي از مهم ترين اهداف نظام هاي مختلف كيفري تبديل شود. هرچند در برخي نظام ها اقدامات نمادين بر تدابير اصلاحي اساسي و بنيادين پيشي گرفته و در برخي موارد نيز در حد قواعد مشورتي و توصيه اي باقي مانده است، ولي در برخي موارد مكانيزم هاي پيش بين يشده مؤثر بوده است. نتيجه گيري:هرچند نبود ضمانت اجراي قوي جهت تضمين رعايت موازين حقوق بشري همچنان از چالش ها و معضلات اساسي در عرصه بين الملل است، ولي اهميت اين موازين موجب شده كه كم كردن هرچه بيش تر فاصله ميان عملكرد پليس با اين معيارها به يكي از اهداف نظام هاي پليسي تبديل گردد.