مقايسه ميزان اثر بخشي سه داروي هيدروكسي زين، ستريزين و داكسپين در درمان خارش مزمن ناشي از سولفور موستارد

Comparison of Hydroxyzine, Cetirizine and Doxepin in Treatment of Chronic Pruritus due to Sulfur Mustard

مقدمه. خارش مزمن، به عنوان يكي از شايعترين عوارض پوستي در بسياري از جانبازان شيميايي ديده شده، مي‌تواند منجر به كاهش كيفيت زندگي بيمار گردد. با توجه به عوارض درمان طولاني مدت با برخي از داروها از جمله كورتيكواستروئيدها، همچنين كم اثر و عارضه دار بودن اغلب آنتي هيستامين هاي نسل اول و كاربردهاي جديدي كه داروي داكسپين در درمان خارش دارد، بر آن شديم تا ميزان اثربخشي و ايجاد عوارض جانبي سه داروي ستريزين، هيدروكسي زين و داكسپين را بررسي كرده، با يكديگر مقايسه نماييم. مواد و روش‌ كار. اين مطالعه به صورت دو سويه كور و تصادفي بر روي 75 بيمار در بيمارستان بقيه ا... (عج) در طي سال 1384 انجام شد (25 بيمار در هر گروه). پيش از شروع درمان، امتياز خارش بر اساس جدول استاندارد و نيز با استفاده از آناليز چشمي يا (Visual Analysis Score (VAS براي كليه‌ي بيماران اندازه‌گيري شد. سپس بيماران به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شدند: گروه اول كپسول داكسپين با دوز 10 ميلي گرم روزانه، گروه دوم هيدروكسي زين با دوز 25 ميلي گرم روزانه و گروه سوم كپسول ستريزين با دوز 10 ميلي گرم روزانه به مدت يك ماه مصرف كردند. پس از پايان مداخله‌ي دارويي و همچنين در پايان يك ماه دوره‌ي پيگيري، مجدداً معيارهاي خارش در بيماران ارزيابي شد. نتايج. امتياز خارش و VAS در بيماران هر سه گروه، پس از يك ماه درمان كاهش معني داري پيدا كرد (0/05> p ) ولي در پايان يك ماه دوره‌ي پيگيري مجدداً وضعيت خارش به حالت اوليه بازگشت. 18 بيمار در گروه هيدروكسي زين، 14 بيمار در گروه داكسپين و 6 بيمار در گروه ستريزين دچار خواب آلودگي ناشي از درمان شدند. در نهايت، هيدروكسي زين در مقايسه با داكسپين تأثير تقريباً مساوي داشته (0/05< p )، هر دو كاهش معني داري در نمره‌ي خارش و VAS بيماران ايجاد كردند (0/05> p )، در حالي كه ستريزين نيز عليرغم كاهش قابل ملاحظه در معيار فوق (0/05 >p ) نسبت به دو داروي قبل تأثير كمتري داشت. بحث. با توجه به اثر بخشي بهتر هيدروكسي زين و داكسپين در درمان خارش بيماران در اين مطالعه و با توجه به عوارض جانبي بيشتري كه در گروه مصرف كنندگان هيدروكسي زين ديده شد، به نظر مي رسد در بين سه داروي فوق، داكسپين تأثير بهتري در كاهش خارش مزمن داشته باشد.

Aims. Materials and Methods: This randomized double-blind study was done on 75 veterans in Baqiyatallah (a.s.) hospital during 2005. Pruritus Score (PS) and Visual Analysis Score (VAS) were measured for all patients before initiating the treatment. Patients were randomly divided into three 25 groups: group one received Doxepin capsule, 10 mg/day group two received tablet of Hydroxyzine 25 mg/day and the third group received Cetirizine tablet 10 mg/day for one month. After one month treatment and also one month follow up, pruritus indecies were measured again and compared with the first day scores.Results:Discussion : Both Doxepin and Hydroxyzine had nearly the same efficacy, but considering that Doxepin had lower adverse effects than Hydroxyzine, we think that it is a better choice to treat pruritus of veterans. Patients in all three groups had significant decreases in their PS and VAS after one month therapy (P<0.05), but in most of them, the indecies returned to the base score after one month follow up. 18 veterans in Hydroxyzine group, 14 in Doxepin, and 6 patients in Cetirizine group suffered from sedation, as drug side effects. In conclusion, Hydoxyzine and Doxepin had nearly the same efficacy (P>0.05) in decreasing of pruritus scores, while Cetirizine, although caused a significant (P<0.05) decline, but it was not as much as the formers. Chronic pruritus, as one of the most prevalent complications in enormous Sulfur Mustard victims, can lead to long term disability. Due to side effects and low efficacy of long term therapy with some drugs, like corticosteroids, or low efficacy of some others like first generation anti-histamines, we decided to compare the efficacy and side effects of Cetirizine, Hydroxizine and Doxepin.