ميزان ويروس BK در ادرار بيماران پيوند مغز استخوان وتاثير آن در تشخيص بيماري هموراژيك سيستايتيس(Hemorrhagiccystitis)

BK virus (BKV) quantifcation in urine samples of bone marrow transplanted patients is helpful for diagnosis of hemorrhagiccystitis

سابقه و هدف: هموراژيك سيستايسيس ((HC در بيماران پيوند مغز استخوان آلوژنيك عموما همراه با عفونت ويروس BK مي‌باشد. از آنجايي كه 99-77% بيماران بالغ پيوند مغز استخوان واجد آلودگي ويروس BK مي‌باشند، لذا فعاليت اين ويروس به تنهايي نمي‌تواند عامل هموراژيك سيستايسيس تلقي شود. اخيرا وجود معني‌دار موتاسيون G → C در ناحيه‌يSP1 در منطقه‌ي ژن‌هاي كنترل كننده ويروس BK در بيماران HC گزارش شده است. در حالي كه اين موتاسيون در بيماران فاقد HC ديده نشده است. هدف اين پژوهش ارتباط وقوع موتاسيون با بيماري‌زايي ويروس BK مي‌باشد. مواد روش‌ها: روش Real time PCR براي اندازه‌گيري ميزان ويروس BK مورد استفاده قرار گرفت. 21 بيمار با پيوند مغز استخوان و با عوارض HC و بدونHC و نيز با موتاسيون و بدون موتاسيون دارموتاسيون G → C در ناحيه‌يSP1 در منطقه‌ي ژن‌هاي كنترل كننده ويروس BK در اين مطالعه شركت كردند. يافته‌ها: تعيين ميزان ويروس BK در18 مورد از 21 بيمار با موفقيت انجام شد. (6 بيمار با موتاسيون C →G و 6 بيمار بدون موتاسيون) و 6 بيمار بدون HC. ميانگين تعداد ويروس HC در بيماران داراي HC با موتاسيون C→G برابر بود با μl 106×3و ميانگين تعداد ويروس در بيماران HC بدون موتاسيون C → G برابر بود با μl 106×5/1و ميانگين تعداد ويروس در بيماران بدون HC برابر بود با μl 106×10. اگرچه تفاوت مشاهده شده به لحاظ آماري معني دار نيست و اين ناشي از يك بيمار بدون HC است كه داراي كپي زيادي از ويروس مي باشد. در حالي كه 50% بيماران HC داراي تعداد ويروس μl 106 يا بيش‌تر مي باشند. فقط يك نمونه در گروه بيماران بدون HC داراي تعداد ويروس μl 106×5 مي‌باشد. نتيجه‌گيري: اگرچه اين مطالعه ارتباط معني‌دار ميزان زياد ويروس و موتاسيون C → G را نشان نمي‌دهد ولي اين اطلاعات نشان مي‌دهد كه ميزان كپي (تعداد) بيش از μl 104 بيان‌گر خطر ابتلا به HC است.

Hemorrhagic cystitis (HC) in allogeneic bone marrow transplanted (BMT) patients is associated with BK virus (BKV) reactivation manifested as BK viruria. However, since 77–90% of all adult BMT patients excrete BKV, viral reactivation alone cannot be responsible for HC. Recently, a significant overrepresentation of C→G mutations in the Sp1 binding site in the non-coding control region (NCCR) of BKV was shown to be present in HC patients and absent in non-HC patients. We aimed to investigate if this mutation resulted in excessive BKV excretion in HC patients. Study design: A Real-Time PCR was developed and used to quantify BKV in urine samples from 21 patients with HC, with and without the mutations, as well as from patients without HC. Material and method: A Real-Time PCR was developed and used to quantify BKV in urine samples from 21 patients with HC, with and without the mutations, as well as from patients without HC .Results: Quantification of BKV was successful in 18 of 21 urine patients (six with and six without C→G mutations) and six patients without HC. A mean of 3.0×106 BKV copies/μl was detected in urine samples of HC patients with C→G mutations, compared to a mean of 1.5×106 BKV copies/μl in HC patients without C→G mutations and a mean of 1.0×106 BKV copies/μl in patients without HC. The obtained differences were however not statistically significant, due to one individual non-HC patient with an extremely high BKV copy number. Nevertheless, while 50% of the samples in the HC irus quantity higher than 5×105 copies. Conclusions: Although we could not confirm that the C→G mutations in the Sp1 site of BKV were responsible for an increased viral load in patients with HC, our data suggest that levels of BKV above 104 copies/μl may indicate a risk for HC .