عنوان مقاله :
اثربخشي تدريس به روش يادگيري مشاركتي بر رشد مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان
پديد آورندگان :
حسيني، سيده اعظم دانشگاه آزاد اسلامي- واحد ابهر , پويا منش، جعفر دانشگاه آزاد اسلامي- واحد ابهر- زنجان , جعفري، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي-واحد ابهر-زنجان
كليدواژه :
مهارت هاي اجتماعي , روش تدريس مشاركتي , دانش آموزان دختر پايه اول ابتدايي
چكيده فارسي :
تحقيق حاضر به منظور بررسي اثربخشي تدريس به روش مشاركتي بر رشد مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان دختر پايه اول ابتدايي، اجرا شد. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون مي باشد. جهت انجام پژوهش، از ميان مدارس ابتدايي دخترانه منطقه 3 شهر تهران ، يك مدرسه با روش خوشه اي مرحله اي انتخاب گرديد و 37 دانش آموز پايه اول، آموزش ها را دريافت نمودند و 37 دانش آموز ديگر با عدم دريافت آموزش ها، گروه كنترل بودند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه مهارت اجتماعي متسون (فرم معلم) بود. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس وt گروه هاي مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان مي دهد آموزش به روش مشاركتي بر مهارت هاي اجتماعي، رفتارهاي اجتماعي مناسب و دركاهش جرات ورزي هاي نامناسب، رفتارهاي تكانشي، رفتارهاي حسادت آميز و رفتارهاي گوناگون موثر است.بنابراين مي توان نتيجه گرفت يكي از راههاي ارتقاي رشد اجتماعي دانش آموزان يادگيري مشاركتي است.
خلاصه ماشيني: "روش تدريس مشاركتي، مهارتهاي اجتماعي، دانش آموزان دختر پايه اول ابتدايي مقدمه رشد شخصيت كودكان، شهروند خوب شدن، اجتناب از خشونت ، يادگيري شيوههاي مناسب برخورد با ديگران، برقراري ارتباط با ساير افراد و به طوركلي، داشتن مهارت در ارتباطات بين فردي براي زندگي در دنياي كنوني امري ضروري است . با وجود پژوهش هاي انجام شده كه اغلب برتري تأثير روشهاي يادگيري مشاركتي را بر عملكرد تحصيلي واثرات مطلوب و موثر آموزش به شيوه مشاركتي بر رشد مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان را بررسي كرده اند و با توجه به اين كه در اغلب مدارس ايران آموزش به شيوه سنتي انجام ميگيرد، اين تحقيق برآن است كه به اين سوال پاسخ دهد كه آيا تدريس به شيوه يادگيري مشاركتي را بر رشد مهارتهاي اجتماعي دانش اموزان دخترپايه اول ابتدايي موثر است ؟ روش روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و از طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. مقدار t به دست آمده برابر 5/08 است كه در سطح 001≥P معنادار مي باشد و با توجه به افزايش نمره در پس آزمون براي گروه آزمايش و بالاتر بودن اختلاف ميانگين ها در اين گروه مي توان گفت استفاده از روشهاي مشاركتي بر رشد مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان تأثير مثبت و معنادار داشته است و فرضيه مورد تأييد مي باشد. جدول 4- مقايسه اختلاف ميانگين هاي دوگروه در مولفه هاي مهارت اجتماعي (رجوع شود به تصوير صفحه) بحث و نتيجه گيري نتايج پژوهش نشان مي دهد آموزش به شيوة مشاركتي، سطح مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان دختر پايه اول ابتدايي منطقه 3 آموزش و پرورش شهر تهران را افزايش ميدهد."
عنوان نشريه :
پژوهش ها و مطالعات علوم رفتاري
عنوان نشريه :
پژوهش ها و مطالعات علوم رفتاري