بررسي عوامل مؤثر بر تورم در ايران: كاربرد منحني فيليپس هايبريدي كينزي‌هاي جديد (رويكرد رگرسيون كوانتايل)

رابطه بين تورم و متغيرهاي حقيقي در بررسي اثرات سياست هاي پولي و دست يافتن به ثبات اقتصادي و كنترل تورم بسيار با اهميت است. منحني فيليپس يكي از مشهورترين روابط در اقتصاد كلان است كه به بررسي ارتباط بين تورم و بيكاري پرداخته است. منحني فيليپس كينزي‌هاي جديد در دهۀ 1990، براساس چسبندگي هاي اسمي و انتظارات عقلايي شكل گرفته و به طور گسترده در مدل‌هاي ساختاري پوياي تورمي و در بررسي سياست‌هاي پولي مورد استفاده قرار گرفته است. در اين پژوهش با استفاده از روش اقتصاد سنجي رگرسيون كوانتايل به برآورد منحني فيليپس هايبريد كينزي‌هاي جديد در ايران پرداخته مي شود. براي اين منظور از داده‌هاي فصلي، نرخ تورم، شكاف توليد و تغييرات نرخ ارز اسمي در طي سال هاي 93-1369 استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان ميدهد كه بين متغيرهاي مورد بررسي و نرخ تورم يك رابطۀ متقارن و مثبت وجود دارد؛ به عبارت ديگر در سطوح تورمي بالاتر شدت اثرگذاري متغيرهاي تورم با وقفه و تورم انتظاري، بر تورم افزايش مييابد. بنابراين مي توان نتيجه گرفت عاملان اقتصادي در تنظيم قيمت وفعاليت‌هاي خود به تركيبي از مقادير آينده نگر و گذشته نگر توجه مي‌كنند، اما براساس نتايج بدست آمده سهم مقدار ضريب پارامتر آينده نگر بيشتر است.