جامعه شناسي غزل حافظ با تكيه بر شيوه تحليل گفتمان انتقادي

Sociology of Hafiz’s Ghazals with an Emphasis on the Critical Discourse

گفت كردهاي پيش از حافظ كمتر نشاني از نفي و انكار ونقد گفتمان هاي حاكم را در خود دارد اما د رتحليل بيشتر گفتمان هاي مطرح در شعر حافظ وجه انتقاد و انكاري و عنادي از آشكارترتيت وجوه بيناي شعر او به شمار مي رود . دراين پژوهش ضمن تحليل گفتمان هاي هستي شناسانه سياسي حكومتي ديني مذهبي و اقتصادي به بررسي طبقات و قشرهاي اجتماعي و سيماي شهر در غزل حافظ به شيوه تحليل گفتمان انتقادي پرداخته شده است نتيجه بررسي ها بيانگر اين نكته است كه حافظ نيز تحت تاثير انديشه هاي جبرگرايانه زمانه خويش است اما اين جبر گرايي نه تنها به تسليم وانفعال محض منجر نشده بلكه به ابزاري براي انتقاد از طرف مقابل وتوجيه كردارهاي طرف خودي تبديل شده است