پديد آورندگان :
زماني، زهره دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران , ذبيحي پورسعادتي، مريم دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران , معارف‌وند، معصومه دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران , مسيبي، عاطفه دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران
كليدواژه :
حاشيه نشيني , نظريه ضدتبعيض , مددكاري جامعه‌اي , مدل توسعه محلي
چكيده فارسي :
زمينه: حاشيه‌نشيني يكي از مهمترين مشكلات كلان‌شهرهاست كه هم ريشه در بسياري از مسائل و مشكلات اجتماعي دارد و هم بر آن‌ها تاثير مي‌گذارد. هدف اين مقاله گزارش يك كار جامعه‌اي مددكاري اجتماعي با مدل توسعه محلي و براساس نظريه ضدتبعيض در يكي از محلات حاشيه‌اي شهر تهران يعني محله فرحزاد مي‌باشد.
مورد: به منظور انجام كار جامعه‌اي در محله فرحزاد، مددكار اجتماعي فعاليت‌هاي خود را در اين محله طي شش مرحله شامل ارزيابي، انتخاب رويكرد مداخله مددكاري جامعه‌اي، برگزاري جلسه بسيج اجتماعي، تشكيل تيم محلي و برگزاري جلسات هفتگي، طراحي واجراي پروژه و ارزشيابي؛ انجام داد. بر اساس ارزيابي سريع موقعيت، استفاده و توزيع مواد مخدر، وجود كودكان‌كار و خيابان، بروز دعوا و منازعه بين اهالي، كمبود امنيت، فقر فرهنگي، مشكلات بهداشتي، مشكلات معابر، مشكل تربيتي كودكان و خشونت خانگي از جمله مهمترين مشكلات محله بودند.
مداخلات مددكاري اجتماعي بر اساس مدل توسعه محلي و نظريه ضدتبعيض بود كه با مشاركت اعضاي محله عمده‌ترين مشكلات محله شناسايي و پس از انتخاب راهكار مناسب، اقدامات لازم در جهت كاهش مشكل تعيين شده انجام شد. بر اساس تكنيك گروه‌هاي اسمي الويت‌بندي مشكلات عبارت بود از: بهداشت شخصي و محيطي، خشونت خانگي، مشكل تربيتي كودكان. راهكارهاي گروه عبارت بود از: آموزش به كودكان و آموزش به خانواده‌ها. جزئيات اين مداخلات به‌صورت گزارش مورد در اين مقاله شرح داده شده است.
بحث و نتيجه‌گيري: مداخلات اجتماع محور مددكاران اجتماعي در محله‌هاي حاشيه‌نشين در كلان شهرها مي‌تواند ضمن حساس‌سازي ساكنين محل نسبت به مشكلات خود، مشاركت آنان را افزايش داده تا بتوانند آنچه موجب عدم رضايت آن‌هاست، تغيير دهند.
چكيده لاتين :
Background: One of the most important problems in metropolises is slum and marginalized areas which affected by social issues and also affect them. Purpose of this article is to report community social work intervention with local development model based on antidiscrimination theory, in Farahzad area of Tehran.
Case: In order to conduct community internship, the social worker conducted his activities in Farahzad during the six stages of assessment; choosing the model of community-based social work intervention, holding a social mobilization meeting, forming a local team and holding weekly meetings, designing and implementing local projects, and evaluation. These interventions were based on the local development model and anti-discrimination theory. The main problems of the neighborhood were identified with the participation of the members of the neighborhood, and after choosing the appropriate solution, measures were taken to reduce the identified problems. Based on rapid situation analysis of Farahzad, the most important problems included drug use and distribution, the presence of street children, the lack of security, cultural poverty, health problems, roadside problems, the educational problems of children and domestic violence. Based on the nominal group technique, the problems were; personal and environmental hygiene, domestic violence, educational problems, and group strategies include education for children and education for families. The details of these interventions are described as a case report in this article.
Conclusions: Community-based interventions in marginalized areas of metropolitan cities can lead to sensitize locals to their problems and increase their participation; so that they can change what they are dissatisfied with.
