تاثير مداخلات مددكاري اجتماعي گروهي با رويكرد شناختي-رفتاري بر سلامت روان زنان مطلقه

The Influence of Group Social Work Intervention with Cognitive Behavioral Approach on Mental Health of Divorced Women

مقدمه: طلاق يكي از آسيب‌هاي اجتماعي است كه گاه باعث كاهش سلامت روان در فرد مي‌گردد. لذا مداخلات روان‌درماني در فرد به‌خصوص زنان مطلقه به‌عنوان گروه آسيب‌پذير جامعه مي‌تواند مفيد واقع شود. بدين منظور هدف از اين پژوهش، اثربخشي مددكاري گروهي با رويكرد شناختي-رفتاري بر سلامت روان زنان مطلقه بود. روش: اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي نيمه‌آزمايشي با گروه آزمايش و كنترل بود. اين مطالعه مداخله‌اي مددكاري گروهي شناختي-رفتاري بر روي بيست و هشت زن مطلقه سرپرست خانواده كه در پايگاه خدمات اجتماعي منطقه بيست شهرداري تهران پرونده داشتند اجرا شد. زنان مطلقه پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر را تكميل كردند. سپس به دو گروه، كنترل و آزمايش تقسيم شدند. براي گروه آزمايش هشت جلسه مددكاري گروهي شناختي رفتاري اجرا شد. تمام افراد در پس‌آزمون، مجدداً پرسشنامه سلامت عمومي كلدبرگ و هيلر را تكميل كردند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS16 و آزمون كوواريانس انجام گرديد. نتايج: يافته‌ها نشان داد كه مددكاري گروهي شناختي رفتاري بر سلامت روان زنان مطلقه تأثير داشته و باعث كاهش علايم جسماني، اضطراب، افسردگي و كاركرد اجتماعي آنان شده است. بحث و نتيجه‌گيري: مددكاري گروهي شناختي رفتاري روش مناسبي جهت افزايش سلامت روان زنان مطلقه است. با علم به شيوع بالاي طلاق و تبعات رواني آن پيشنهاد مي‌شود از اين روش براي درمان و كاهش پيامدهاي روحي رواني طلاق و نيز ساير عوارض وابسته به آن استفاده شود.

Introduction: Divorce is one of the social damage that they decrease in one's mental health. Therefore interventions in individual psychotherapy especially divorced women as vulnerable groups of society can be useful. The purpose of this study the effectiveness of cognitive behavioral group work on the mental health of women is absolute. Methods: It is an experimental study, having control and experimental groups. In this study, a behavioral-cognitive social work intervention was performed on 28 divorced women who were in the social area of the 20th region in Tehran. The subjects filled out Goldberg and Hiller Questionnaire of well-being. They were then divided into two control and experimental group. 8 session of behavioral-cognitive social working was held for the experimental group. All the subjects refilled out the Goldberg and Hiller Questionnaire of well-being in the post-exam stage. The data were analyzed with SPSS 16 and Co-variance test. Results: the Findings showed that the group behavioral-cognitive social work influenced the well-being of divorced women and it led to a decrease in physical signs, anxiety, social functioning, and depression. Conclusions: group behavioral-cognitive social work is an appropriate way of increasing the psychological well-being of divorced women. Knowing the high prevalence of divorce and its psychological after-effects, it is suggested that the mentioned method be used for decreasing the psychological effects of divorce.