ارائه مدلي براي تبيين اثربخشي كميته حسابرسي و كيفيت حسابرسي مبتني بر معادلات ساختاري

كميته حسابرسي از اجزاي اصلي راهبري شركت تلقي شده و عاملي تعيين‌كننده در روند گزارشگري مالي است، كه اعتبار صورت‌هاي مالي حسابرسي شده را افزايش مي‌دهد. چنانچه مشكلات نمايندگي شديدتر شود، تئوري نمايندگي پيش‌بيني مي‌كند كه مديريت جهت اطمينان از كيفيت گزارشگري مالي به سهامداران، نظارت بالاتري را بر كيفيت صورت‌هاي مالي، تقاضا خواهد كرد. لذا بر پايه اين استدلال، پژوهش حاضر به بررسي رابطه بين اثربخشي كميته حسابرسي و كيفيت حسابرسي با رويكرد مدل سازي معادلات ساختاري مي‌پردازد. بدين منظور، نمونه‎اي متشكل از 111 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‎هاي 1391 تا 1394 انتخاب گرديد. اثربخشي كميته حسابرسي توسط متغيرهاي مشاهده‎پذير تخصص مالي، استقلال، جنسيت، اندازه كميته حسابرسي و كيفيت حسابرسي نيز از طريق متغيرهاي مشاهده پذير درصد سهامداران نهادي، نوع اظهارنظر، تخصص صنعت، اندازه و دوره تصدي حسابرس اندازه‎گيري شد. پس از اطمينان يافتن از برازش قابل‌قبول الگوهاي اندازه‌گيري و ساختاري پژوهش، نتايج حاكي از آن است كه اثربخشي كميته حسابرسي، كيفيت حسابرسي مستقل را افزايش مي‌دهد.