تأثير قيود تكليف تو‌درتو بر سرعت جابجايي، سرعت و دقت پرتاب در هندباليست‌هاي نخبه

مطالعات رفتاري در ورزش‌هاي تيمي معمولاً توسط عوامل پويا ازجمله وضعيت مدافعان براي مهاركردن مقيد مي‌شود. در پژوهش حاضر، داده‎هاي مربوط به سرعت جابه‌جايي با دوربين سرعت بالا، سرعت پرتاب با دستگاه رادارگان ورزشي و دقت پرتاب 12 هندباليست نخبه، تحت قيود دفاعي (نبود دفاع، حضور دفاع دور، حضور دفاع نزديك و حضور دفاع يارگير) جمع‎آوري شدند. تحليل واريانس با اندازه‎هاي تكراري و آزمون تعقيبي بونفروني براي تحليل تأثير اين قيود بر پارامترهاي دويدن و پرتاب‌كردن استفاده شدند (P 0.05). نتايج، تفاوت آماري معناداري را در ميانگين سرعت افقي كل بدن (F(1.335, 14.682) = 8.680, P = 0.007) و ميانگين سرعت توپ را(F(3,33) = 12.733, P = 0.000) نشان مي‌دهد؛ اما تفاوت معناداري در ميانگين دقت توپ وجود ندارد (F(3,33) = 0.400, P = 0.754). هرچه مدافع به مهاجم نزديك‌تر شد، ميانگين سرعت جابه‌جايي و سرعت پرتاب، كاهش بيشتري را نشان مي‌دهد. ازآنجايي‌كه تنظيم بازيكنان حمله‌كننده به‌صورت مداوم و براساس ادراك رفتارهاي موجود و موردنياز بود، نتايج از جفت‌شدن ادراك عمل و مدل‎هاي كنترل موردانتظار حمايت مي‎كند. همچنين، براساس پيشنهاد يافته‌ها، جنبه‌هاي تكنيكي دويدن و پرتاب‌كردن در هندبال مي‌توانند تحت‌تأثير قيود تكليف تودرتو باشند.