پديد آورندگان :
رفعتي، مهرآور دانشگاه علوم پزشكي كاشان - دپارتمان فيزيك پزشكي، كاشان , افتخاري مقدم، امير دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - كميته تحقيقات دانشجوئي، تهران , كاكا وند، غزل مهري دانشگاه علوم پزشكي سمنان، - كميته تحقيقات دانشجوئي و دپارتمان فيزيك پزشكي، سمنان , حسن زاده، هادي دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات سرطان و دپارتمان فيزيك پزشكي، سمنان , مفتون، افسانه دانشگاه علوم پزشكي سمنان - دفتر مديريت تحقيقاتي، سمنان
كليدواژه :
پرتونگاري پانوراميك , تابش سنجي با فيلم , ارگان هاي حساس , دوز تابش
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: ارتوپانتوموگرافي يك تكنيك متداول تصويربرداري از فك مي‌باشد. اگر چه ميزان پرتوگيري افراد از اين آزمون در مقايسه با ساير روش‌هاي راديولوژي تشخيصي نسبتاً كم است، هنوز جزء شايع‌ترين روش‌هاي راديولوژي تشخيصي مي‌باشد. بنابراين برآورد دوز رسيده به ارگان‌هاي حساس در اين آزمون ضروري است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به‌منظور تعيين دوز سطحي رسيده به چشم‌ها، پاروتيد، تيروئيد و غدد بزاقي زير فكي با استفاده از فيلم گف‌كروميك در بيماران مراجعه‌كننده (20 فرد) به دو مركز تصويربرداري (ديجيتال و آنالوگ) صورت پذيرفت. براي افزايش تكرارپذيري، هر اندازه‌گيري سه‌بار تكرار شده و نتايج به‌صورت ميانگين (انحراف‌معيار) ارائه شد.
يافته ها: متوسط دوز سطحي رسيده به غدد زيرفكي (چپ، راست و مياني)، تيروئيد (چپ و راست)، پاروتيد (چپ و راست) و چشم (چپ و راست) براي سيستم ديجيتال به‌ترتيب برابر با 17/4، 65/4، 08/5 و 74/4 ميلي‌گري و براي سيستم آنالوگ به‌ترتيب برابر با 33/10، 12/10، 28/10 و 73/10 ميلي‌گري به‌دست آمد.
نتيجه گيري: بررسي نتايج اين تحقيق نشان‌دهنده عدم تفاوت در دوزهاي سطحي چشم چپ و راست، تيروئيد چپ و راست، پاروتيد چپ و راست و غدد زيرفكي چپ، راست و مياني در هر يك از سيستم‌هاي ديجيتال و آنالوگ مورد بررسي مي‌باشد (05/0 ≥ P-value ). به‌علاوه دوز سطحي ارگان‌هاي مورد بررسي در دستگاه ديجيتال به‌طور قابل توجهي پايين‌تر از دستگاه آنالوگ بود (05/0 ≥ P-value ).
چكيده لاتين :
Introduction: Orthopantomography is a common imaging technique of the jaw. Although in compare to
other diagnostic radiology methods, the dose of radiation received by the patient is relatively low in
orthopantomography, still is remained as the most common method in diagnostic radiology. Therefore,
because of the commonalty of this method, it seemed rational to estimate the dose received by the Organ At
Risks (OARs).
Materials and Methods: This study has been designed to determine the surface dose received by the
eyes, parotids, thyroid and submandibular salivary glands using Gafchromic films in 20 patients referred to
imaging centers (digital and analog). To increase the repeatability of the technique, each measurement was
triplicated and the results were presented as mean (SD).
Results: The mean measured surface dose received by the submandibular glands (left, right and center),
thyroid (left and right), parotid (left and right) and eye (left and right) for the digital system were 4.17, 4.65,
5.08 and 4.74 and for the analog system were 10.33, 10.12, 10.28 and 10.73, respectively.
Conclusion: This study showed no difference in surface dose received by the left and right eyes, left and
right thyroid, left and right parotid, left, right and center submandibular glands in any of the digital or
analog systems studied (P ≤0.05). In addition, the surface dose received by the selected organs in digital
system was significantly lower than that by the analog system (P ≤0.05).
