ارزيابي عملكرد مديريت شهري در پايداري اجتماعي ـ فرهنگي محلات شهر پيرانشهر (با توجه به زيرگروه هاي جمعيتي)

هدف پژوهش حاضر، تحليل نقش مديريت شهري در پايداري اجتماعي - فرهنگي محلات شهري است تا ضمن بيان تفاوت‌هاي موجود در گروه­هاي متفاوت جامعه‌ي شهري و خرده‌ فرهنگ‌هاي آن، به تحول فضاي شهري پرداخته و نحوه‌ي عملكرد مديريت شهري در رابطه با همگوني اجتماعي، هويت محله­ اي، سرزندگي، تعلق خاطر مكاني و امنيت به­ عنوان شاخص‌هاي پايداري محله­اي، تبيين شود. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ ماهيت و روش، توصيفي - تحليلي است. روش جمع­ آوري داده ­ها به صورت پيمايشي (پرسشنامه ساخت­ يافته) بوده است و براي تحليل پرسشنامه­ ها از نرم­ افزار SPSS و براي رتبه­ بندي محلات نيز از نظر پايداري محله­ اي از مدل­هاي ويكور، AHP و نرم ­افزار Export Choice استفاده شده است. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه متغيرهاي مستقل تحقيق توانسته‌اند تأثير معناداري بر پايداري اجتماعي فرهنگي محلات شهري پيرانشهر داشته باشند. در واقع، تحليل رگرسيون چند متغيره از رابطه‌ي معنادار بالاي 95 درصد با آلفاي كوچكتر از 0/5 درصد متغير مستقل و وابسته حكايت دارد بدين صورت كه عملكرد نامناسب مديريت شهري باعث ناپايداري محلات شهري شده است. آزمون T حاكي از آن است كه از شاخص‌هاي مورد بررسي، فقط شاخص تعلقات مكاني با تفاوت ميانگين 0/7047 نسبت به ميانگين واقعي در سطح مطلوبي ارزيابي ‌گرديده است. همچنين سنجش ميزان رضايت زيرقوم‌هاي ساكن شهر نشان مي­دهد كه قوم منگور با توجه به اينكه بيشترين ميزان مشاركت را در ساختار سياسي و اداري شهر دارد، با ميزان Qi 0/54، داراي بالاترين مقدار و بيشترين ميزان رضايتمندي بوده‌ است. در نهايت در بحث رتبه ­بندي محلات از نظر پايداري محله­ اي با استفاده از آزمون كروسكال واليس، فرهنگيان با ارزش 287/57 در رتبه‌ي اول قرار گرفته‌اند.