روابط ساختاري نقش گروه‌هاي آموزشي باكيفيت عملكرد معلمان: نقش ميانجي توانمندسازي

هدف اين پژوهش، آزمون روابط ساختاري نقش گروه‌هاي آموزشي با كيفيت عملكرد معلمان با نقش ميانجي توانمندسازي آنان در دبيرستان‌هاي شهر ياسوج بود. روش مطالعه حاضر از نوع همبستگي بود شركت‌كنندگان 201 نفر از معلمان (111 مرد، 90 زن) دبيرستان‌هاي شهر ياسوج در سال تحصيلي 93-92 بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي انتخاب شدند. همه آنها مقياس‌هاي نقش گروه‌هاي آموزشي، كيفيت عملكرد و توانمندسازي را تكميل كردند. داده‌ها با مدل معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار LISREL تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه نقش گروه هاي آموزشي به طور مستقيم بر توانمندسازي اثر ساختاري دارد. نقش گروه هاي آموزشي به طور مستقيم بر كيفيت عملكرد اثر ساختاري دارد. نقش گروه‌هاي آموزشي به طور غيرمستقيم با ميانجي توانمندسازي بر كيفيت عملكرد تأثير دارد. نتيجه ميگيريم نقش گروه‌هاي آموزشي مي‌تواند به طور مستقيم توانمندسازي و كيفيت عملكرد را تحت تأثير قرار دهد. همچنين نقش گروه‌هاي آموزشي به طور غير مستقيم و با واسطه توانمندسازي مي‌تواند كيفيت عملكرد را تحت تأثير قرار دهد. تلويحات كاربردي يافته‌ها مورد بحث قرار گرفت.