بررسي و تحليل كيفي انواع مدل هاي آموزش دانش آموزان دوزبانه

هدف پژوهش حاضر بررسي و تحليل كيفي انواع مدل هاي آموزش دانش آموزان دوزبانه است. روش پژوهش كيفي و به شيوه ي بررسي اسنادي است. اين پژوهش از حيث هدف، جزء پژوهش‌ هاي كاربردي محسوب مي‌گردد. جامعه آماري پژوهش حاضر منابع مكتوب موجود در خصوص دوزبانگي است. ابزار مورد استفاده فيش برداري است. فيش ها وياداشت هاي مكتوب جهت جمع آوري اطلاعات لازم از منابع مكتوب ،مواد ديداري وشنيداري ونرم افزارهاي رايانه اي وفضاي مجازي است. روش گردآوري داده ها مراجعه به منابع مكتوب و كتابخانه اي براي بهره مندي ازآرا وانديشه هاي صاحبنظران و محتواي متون مربوط به تعليم وتربيت بوده است. يافته هاي پژوهش نشان داد كه تعليم وتربيت دوزبانه در دنيا بر اساس 9 مدل كلي شامل : 1.انتقالي2.غوطه‌ورسازي3.دوسويه4.نگهداشت5.پرستيژ6.تجديدحيات‌غوطه‌ورسازي7.رشدي8.آموزش زبان مبتني بر محتوا و 9.چندزبانه صورت مي‌گيرد كه در اين ميان 3 روش اول پركاربردترين روشها در دنيا هستند. مشاهده رتبه تمام مدل‌هاي آموزش دوزبانه نشان مي دهد كه روش آموزش زبان مبتني بر محتوا بالاترين رتبه را كسب كرده و بعد از آن روش رشدي قرار دارد و در رتبه سوم روش چند زبانه قرارگرفته است. رتبه بندي روش هاي بعدي به ترتيب عبارتند از روش دوسويه ، روش نگهداشت ، روش پرستيژ ، روش غوطه ورسازي ، روش انتقالي و در پايان روش تجديد حيات قرار گرفته است.