عنوان مقاله :
انسان شناسي ماهي گيري: مطالعه اي مردم نگارانه در فرهنگِ مردمان ماهيگير در شهرستان ساري
پديد آورندگان :
ودادهير، ابوعلي دانشگاه تهران - گروه انسان شناسي , سيدنژاد، نسرين دانشگاه تهران
كليدواژه :
آبزي , درياي خزر , صيادي , ماهيگيري , ساحلي , انسانشناسي بومشناسي , انسانشناسي زيستمحيطي , انسانشناسي ماهيگيري
چكيده فارسي :
در اين مقاله فرهنگ مردمان ماهيگير شهرستان ساري بررسي شده است. اين مطالعه در پي آن است تا در خلال بررسي فرهنگ صيادي، تأثير عنصر دريا را بر زندگي صيادان و خانوادههايشان از بعد اجتماعي و فرهنگي بيازمايد. براي اين منظور، اهداف پژوهش به روابط و مناسبات اجتماعي ميان ماهيگيران، وظايف تفكيكشده كاركنان در يك صيد با پره و بررسي كنشگران اجتماعي جامعه مورد مطالعه معطوف شده است. در اين مطالعه، جامعه صيادان در فاصله زماني مهر 1391 تا فروردين سال 1392 مورد مطالعه قرار گرفته و از روشهاي مردمنگاري از جمله مشاهده مشاركتي، مصاحبه عميق و گروههاي متمركز براي كسب شواهد و اطلاعات و روشهاي تحليل كيفي از جمله تحليل محتواي كيفي استفاده شده است. ماهيگيران نوار ساحلي در شهرستان ساري، اعضاي تعاونيهاي ماهيگيري و اداره كل شيلات استان مازندران و شهرستان ساري مشاركتكنندگان اصلي اين مطالعه را تشكيل ميدهند. اين مقاله مناسبات و روابط اجتماعي و شغلي را در ميان صيادان مورد مطالعه قرار ميدهد و به بررسي اين مسئله ميپردازد كه تخصص و مهارتهاي مدير پره، به چه صورت او را در رابطه خاص با ساير ماهيگيران قرار ميدهد. نتايج اين مطالعه نشان ميدهد كه شخصِ لُثمان به علت دانش انحصاري و آمرانه خود در زمينه بافت تور و تعيين عمق و جهت ريختن پره در دريا و تشخيص طوفاني بودن دريا براي اقدام به صيد در روزهاي خاص، از جايگاه خاصي در ميان ساير كنشگرانِ ماهيگيري ساحلي برخوردار است كه او را در جايگاه مقتدرانهاي قرار ميدهد.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي انسان شناسي ايران
عنوان نشريه :
پژوهشهاي انسان شناسي ايران