تاثير پيشگيري وضعي در پيشگيري از سرقت قطعات و محتويات خودرو (مورد مطالعه: حوزه جغرافيايي شهر كرمانشاه - 1394)

سرقت قطعات و محتويات خودرو ازجرائمي است كه بخش قابل توجهي از آمار جرم در ايران را به خود اختصاص داده است. بنابراين ضرورت دارد كه به دنبال تدابيري در جهت پيشگيري از وقوع آن بود. يكي از اين تدابير، پيشگيري وضعي است. پيشگيري وضعي به مجموعه اقداماتي اطلاق مي شود كه به دنبال كاهش و حذف موقعيت ها و فرصت هاي ما قبل ارتكاب جرم مي باشد. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير شيوه هاي پيشگيري وضعي در پيش گيري از سرقت قطعات و محتويات خودرو در شهر كرمانشاه در سال 94 كه حدود 35 % از كل سرقتهاي اتفاق افتاده در اين حوزه را تشكيل مي دهد تدوين شده است. در اين پژوهش، از چهار روش پيشگيري وضعي ارائه شده توسط آقاي كلارك، سه روش؛ دشوار ساختن ارتكاب جرم، افزايش خطر ارتكاب جرم و كاهش منافع مورد بررسي قرار گرفته است. روش تحقيق دراين پژوهش ازنوع پيمايشي با استفاده از پرسشنامه بوده و جزء تحقيقات كاربردي محسوب مي گردد. جامعه آماري اين تحقيق افسران پليس كلانتري هاي شهر كرمانشاه با حجم نمونه 100 نفر مي باشند كه به پرسشنامه كه حاوي 23 گويه بوده پاسخ داده اند. يافته هاي اين پژوهش بيانگر اين است كه پيشگيري وضعي نقش مؤثري در كاهش سرقت قطعات و محتويات خودرو داشته و شيوه هاي پيشگيري وضعي از سرقت قطعات و محتويات خودرو، به ترتيب اهميت از بيشترين تا كمترين ميانگين در اين پژوهش عبارتند از: افزايش تلاش و زحمت ارتكاب جرم 4.08 %، كاهش منافع جرم 3.79 %، افزايش خطر ارتكاب جرم 3.34 %. نتيجه اين پژوهش بيانگر آن است كه پيشگيري وضعي و تدابير آن نقش مؤثري در كاهش سرقت قطعات و محتويات خودرو دارد.