رابطه سيستم مديريت منابع انساني و عملكرد سازمان: نقش ميانجي جهت گيري استراتژيك

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه سيستم مديريت منابع انساني و عملكرد سازماني با تأكيد بر نقش واسطه‌اي جهت گيري استراتژيك به روش تحليل مسير است. بدين منظور، 168 نفر از كاركنان دفاتر بيمه ايران در پژوهش حاضر شركت كردند. نتايج تحليل مسير نشان داد كه انگيزش منابع انساني تأثير مستقيم مثبت و معناداري بر تمايز بازار / محصول و عملكرد سازماني دارد. سرمايه گذاري منابع انساني تأثير مستقيم مثبت و معناداري بر تمايز بازار / محصول و عملكرد سازماني دارد اما تأثير آن بر كارآمدي/ هزينه منفي و معنادار بود. درگيري منابع انساني تأثير منفي و معناداري بر كارآمدي / هزينه دارد. ابعاد جهت گيري استراتژيك (تمايز بازار / محصول و كارآمدي / هزينه) تأثير مستقيم مثبت و معناداري بر عملكرد سازماني دارند. تأثير غيرمستقيم انگيزش منابع انساني و سرمايه گذاري منابع انساني بر عملكرد سازماني از طريق جهت گيري استراتژيك مثبت و معني دار است. در مجموع يافته‌ها نقش سيستم‌هاي مديريت منابع انساني و جهت گيري استراتژيك بر بهبود عملكرد سازماني را مورد تأكيد قرار مي‌دهند.