مقايسه تطبيقي روابط عملكردي روستائيان با شهرهاي هرسين و كرمانشاه (مطالعه موردي: بخش مركزي شهرستان هرسين)

بحث و بررسي در زمينه روابط شهر و روستا جايگاه ويژه اي در نظريه و برنامه‌ريزي توسعه در سطوح ملي، منطقه اي و محلي دارد زيرا گستره و عمق روابط شهرهاي كوچك با روستاهاي پيرامون بر تحولات فضاهاي مختلف جغرافيايي بسيار موثر است. پژوهش حاضر با هدف تحليل روابط عملكردي روستائيان بخش مركزي شهرستان هرسين با دو نقطه شهري هرسين و كرمانشاه انجام پذيرفته است. منظور از روابط عملكردي، پيوندهاي حاكم بر جريان‌هاي روستا به شهر و شهر به روستا است كه در زمينه‌هاي گوناگون مورد بررسي قرار گرفته است. روش تحقيق توصيفيتحليلي با رويكرد تطبيقي است، واحد تحليل 14روستا در بخش مركزي شهرستان هرسين استان كرمانشاه است. در تحقيق حاضر روابط عملكردي 229 خانوار روستايي با شهر كوچك هرسين و شهر كرمانشاه به تفكيك 4 بعد اقتصادي، خدماتي، اجتماعي و فرهنگي و مبادله‌اي ذيل 26 متغير با 41 شاخص در ارتباط با دو شهر هرسين و كرمانشاه با مقياس عمدتاً رتبه اي كمي گرديد. آلفاي كرونباخ 0.86 بيانگر پايايي نسبتاً مطلوب ابزار تحقيق مي باشد. نتايج حاصل از آزمون Paird Sample T test نشان مي دهد كه تفاوت معني‌داري بين روابط عملكردي روستائيان با دو شهر هرسين و كرمانشاه وجود دارد به طوري كه روابط اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و مبادله اي روستائيان با شهر هرسين به ترتيب با 2.34، 2.68 و 2.38 بيشتر از كرمانشاه به ترتيب با 1.62، 2.41 و 1.50 است. در بعد خدماتي روابط روستائيان با شهر كرمانشاه با 1.89 بيشتر از شهر هرسين با 1.86 است. در مجموع روابط عملكردي روستائيان با شهر هرسين با ميانگين 2.37 گسترده‌تر از روابط روستائيان با شهر كرمانشاه با ميانگين 1.86 است. در واقع روستائيان با شهر كوچك هرسين در تمامي زمينه هاي مورد بررسي به‌جز خدمات بهداشتيدرماني روابط گسترده تري نسبت به شهر كرمانشاه دارند.