پياده سازي سيستم هاي آموزشي هوشمند در بستر يادگيري سيار

اين پژوهش با هدف بررسي شيوه هاي پياده سازي سيستم هاي آموزشي هوشمند، موجب اطلاع رساني درباره يادگيري سيار مي شود. روش تحقيق نيمه تجربي بود. جامعه آماري را دانش آموزان پسر پايه سوم متوسطه اول مدارس هوشمند شهر گرمسار در نيم سال اول سال تحصيلي 97-96 تشكيل مي دهند. بر اساس جدول مورگان 102 نفر به عنوان نمونه آماري به صورت تصادفي خوشه اي انتخاب، و در دو گروه آزمايش و گواه به صورت تصادفي جايگزين شدند. چند درس از كتاب زبان انگليسي به عنوان محتواي آموزش انتخاب گرديد و پيش از آموزش، از هر دو گروه پيش آزموني گرفته شد. گروه گواه مطابق معمول، بر اساس سيستم هاي آموزشي هوشمند آموزش ديدند. اما يادگيري گروه آزمايش با استفاده از سيستم هاي آموزشي هوشمند بهواسطه ابزارهاي سيار (تبلت و موبايل) بود. بعد از آموزش، پس آزموني برگزار شد. داده هاي به دست آمده با استفاده از نرمافزارSPSSv.18، در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي (آزمون آماري T مستقل) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد نمرات درس زبان انگليسي گروه آزمايش كه با استفاده از سيستم هاي آموزشي هوشمند در بستر يادگيري سيار آموزش ديدند، بيش از نمرات درس زبان انگليسي گروه گواه كه با استفاده از سيستم هاي آموزشي هوشمند آموزش ديدند بود (t=3.353 و sig.=0/001). بنابراين، مي توان گفت پياده سازي سيستم هاي آموزشي هوشمند در بستر يادگيري سيار اثرات مثبتي بر آموزش دارد.