مدل‎سازي اثر منحرف‌كننده‌ها در اسيدكاري مخازن ناهمگن كربناته در سيستم شعاعي

يكي از مؤثرترين راه‌ها براي اسيدكاري مخزن‌ ناهمگن، استفاده از افزايه‌هاي منحرف‌كننده است. اين افزايه‌ها ناحيه‌ پرتراوا را به‌صورت موقتي با افزايش ويسكوزيته، بسته نگه مي‎دارند و اسيد را به نواحي كم‌تراوا هدايت مي‎كنند. در اين تحقيق، از مدل رئولوژي ژل اسيدهاي درجا كه پيشتر توسط محققان با استفاده از نتايج آزمايشگاهي و با در نظر گرفتن تنش‏برشي، pH و دما توسعه داده شد مورد استفاده قرار گرفته است. سپس از تركيب آن با معادلات حاكم در فرآيند اسيدكاري، انحلال اسيد در يك محيط ناهمگن در حضور افزايه‌هاي منحرف‌كننده نسبت به اسيدكاري معمولي بدون حضور اين مواد، مورد بررسي و مقايسه قرار گرفته است. با استفاده از مدل رئولوژي، ويسكوزيته‌ ظاهري ژل اسيدهاي درجا تخمين زده شده و در هر مرحله‌ زماني در محاسبات به‌روز‌رساني مي‌شود. در اين مطالعه به مقايسه نتايج مدل خطي و شعاعي اشاره شده است. نتايج نشان مي‏دهد كه در سيستم خطي با افزايش ويسكوزيته در مغزه پرتراوا، رشد و پيشروي اسيد درون مغزه پرتراوا متوقف و درون مغزه كم‌تراوا ادامه پيدا مي‌كند. اين در حالي است كه در سيستم شعاعي به‎دليل تشكيل چندين كرم‌چاله اطراف چاه، متوقف شدن يك كرم‌چاله منجر به انحراف اسيد درون ناحيه كم‌تراوا نمي‌شود. به‌عبارت ديگر مدل موجود پاسخ‌گوي انحراف اسيد از ناحيه پرتراوا به ناحيه كم‌تراوا در سيستم شعاعي نيست.