بررسي اثربخشي رفتار درماني ديالكتيك بر كاهش اضطراب و بهبود عملكرد اجتماعي بيماران مبتلا به ديابت

The Effectiveness Of Dialectical Behavioral Therapy On Reducing Anxiety an‎d Improving Social Functioning Of Patients With Diabetes

مقدمه: با توجه به شيوع بالاي بيماري ديابت در جمعيت عمومي و همراهي بالاي آن با اختلالات رواني، مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي اثربخشي رفتار درماني ديالكتيك بر كاهش اضطراب و عملكرد اجتماعي بيماران مبتلا به ديابت صورت گرفت. روش ها: پژوهش حاضر يك طرح نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. جامعه‌ي پژوهش شامل كليه‌ي بيماران ديابتي بود كه در نيمه اول سال 1395 به بيمارستان شهيد محمدي بندرعباس مراجعه داشته‌اند. جهت انتخاب نمونه، از ميان اين مراجعه كنندگان 24 نفر براساس نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه 12 نفره قرار گرفتند. اعضاي گروه آزمايش تحت درمان رفتاري ديالكتيكي به‌مدت 8 جلسه قرار گرفتند اما گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. پرسشنامه‌هاي اضطراب بك و سازگاري اجتماعي كاليفرنيا به‌عنوان پيش آزمون و پس آزمون به‌كار رفتند. داده‌هاي گردآوري شده به روش تحليل كوواريانس چندمتغيره (مانكووا) در نرم‌افزار SPSS 21 تحليل گرديد. يافته‌ها: نتايج حاصل از مانكووا نشان داد كه رفتاردرماني ديالكتيكي در كاهش اضطراب و بهبود سازگاري اجتماعي بيماران ديابتي به‌طور معني‌داري مؤثر بوده است. نتيجه‌گيري: براساس نتايج به‌دست آمده لازم است در مداخلات توانبخشي بيماران ديابتي به بهبود وضعيت روان‌شناختي آنان با استفاده از روش‌هاي درماني اثربخش توجه بيشتري مبذول شود

Background Due to the high prevalence of diabetes in the general population and companionship with psychiatric disorders, this study was aimed to examine the effectiveness of dialectical behavior therapy in reducing anxiety and improving social function in patients with diabetes. Methods: This was a semi-experimental design with pretest-posttest and control group. The Community of study included all diabetic patients have been admitted to the Shahid Mohammadi hospital of Bandarabbas in the first half of 1395. The participants (24 people) were selected using available sampling and subsequently assigned into a control and an experimental group. The Members of the experimental group received dialectical behavior therapy for 8 sessions but the control group received no intervention. Beck Anxiety and California social adjustment were applied as pre-test and post-test. The obtained data were analyzed by MANCOVA method. Results: The results of MANCOVA showed that dialectical behavior therapy was significantly effective in reducing anxiety and improving social adjustment in diabetic patients. Conclusion: Based on these results it is necessary to improve the psychological rehabilitation of diabetic patients by applying the more effective interventions.