مطالعه تجربي و نظري اثر بازدارندگي مايع يوني ايميدازوليومي بر خوردگي فولاد زنگ نزن -316 با استفاده از آزمون‌هاي الكتروشيميايي و نظريه هاي كوانتومي

در اين پژوهش، اثر بازدارندگي تركيب مايع يوني ايميدازولي در خوردگي فولاد زنگ نزن 316 (درمحلول اسيدي HCl) به كمك آزمون‌هاي الكتروشيميايي، مانند منحني هاي پلاريزاسيون و اسپكتروسكوپي امپدانس الكتروشيميايي، مورد بررسي قرار گرفت. همچنين، بررسي ها نشان داد كه جذب اين بازدارنده بر سطح فولاد از مدل همدماي لانگموير پيروي نمود و مقدار انرژي آزاد گيبس جذب سطحي اين بازدارنده برابر 8.57-كيلو ژول بر مول است. سپس، با استفاده از نظريه تابعيت چگالي (DFT) و نظريه كوانتومي اتمدرمولكول، AIM، جهت مطالعه ساختار آليالكتروني و سازوكار انتقال محلي بار و انرژي در يك سامانه مولكولي ايميدازولي در مقياس اتمي استفاده شد. در اين راستا، خواص الكتروني بسترهاي اتمي (مانند چگالي الكتروني و لاپلاسي آن) و همچنين گاف ميان اربيتال‌هاي مرزي (HLG) اين سامانه آليمولكولي بررسي و محاسبه شد. نتايج به دست آمده نشان داد كه اين مايع يوني پيشنهادي مي تواند به عنوان يك مهاركننده سبز مورد استفاده قرار گيرد كه از لحاظ اقتصادي سنتز آزمايشگاهي آن نيز مقرون به صرفه هست. مطالعات كوانتومي نيز نشان داد كه اتمهاي نيتروژن اين بازدارنده نقش بسزايي در توزيع محلي انتقال بار و انرژي درون مولكولي (و به تبع آن چگونگي رخداد سازوكارهاي الكتروشيميايي سامانه) دارند.