قلمرو فقه سياسي از منظر «آيه‎الله خامنه‎اي»

فقه سياسي به‎مثابه گرايشي بين‎رشته‎اي بين دو دانش فقه و سياست، از ساليان دور مسائل سپهر سياست را مورد توجه قرار مي‎داد، لكن با پيروزي انقلاب اسلامي گستره فقه سياسي، توسعه يافته و عرصه‎هاي جديدي را دربرگرفته است. آيهالله خامنه‎اي به عنوان فقيهي انديشمند، متناسب با مباني، غايات و انتظارات روزآمد از فقه و فقه سياسي، گستره‌ وسيعي از موضوعات، مسائل و كاركردها را براي فقه سياسي، ارائه كرده است كه براساس آن، از يك‎سو مفهوم فقه سياسي، به بخشي از فقه كه به امور سياسي مي‌پردازد، محدود نمي‌شود، بلكه به بابي از باب‌هاي عملي فقه، اطلاق مي‌شود كه اداره زندگي مردم را مد نظر قرار داده و فقه اداره جامعه سياسي محسوب مي‌شود. از سوي ديگر، از آنجا كه فقه در تعريف ايشان، قلمرويي فراتر از فهم احكام يافته و شامل فهم دين مشتمل بر عقايد، احكام و اخلاق مي‌شود، لذا در نگرش ايشان، فقه سياسي (به‎مثابه بخشي از فقه) به احكام و رفتارهاي سياسي اختصاص نداشته، بلكه مشتمل بر احكام، باورهاي سياسي و اخلاق سياسي خواهد بود.بر اساس ديدگاه آيهالله خامنه‌اي، برخلاف زمان گذشته كه فقه سياسي بخاطر اقتضائات شرايط جامعه، قلمرويي در محدوده افراد مؤمن داشت، با پيروزي انقلاب اسلامي، قلمرويي به گستره جامعه سياسي و حكومت ديني يافته است. بلكه بر همين اساس، اقتضائات تحقق نظام اسلامي موجب مي‌شود، قلمرو فقه سياسي از فهم احكام شرع، فراتر رفته و به استنباط نظريه‌هاي سياسي و نظام‎سازي، توسعه يابد.