معرفي جلال الدين احمد كاساني و رسائل فارسي و ويژگيهاي سبكي او

بخش عظيمي از ميراث گرانسنگ اسلام و ايران در زواياي كتابخانه هاي شخصي و عمومي و مراكز نگهداري نسخ خطي پنهانند كه در واقع، حاصل سالها تحقيق و تدقيق عميق دانشمندان بزرگ جهان اسلام و به ويژه جغرافياي قدسي و اقليم معنوي ايران اسلامي ميباشند و بديهي است كه واكاوي، بازيابي، معرفي و احياي علمي و فني آنها از ضروريات مسلم و از وظايف مهم مجامع علمي است. بر اين باور، مقاله حاضر به معرفي جلال الدين احمد كاساني، معروف به «خواجگي» و ملقّب به «مخدوم اعظم» و رسائل فارسي او پرداخته است كه از چهره هاي طريقه نقشبنديه از سلسله هاي تصوّف اهل سنّت است و كندوكاو در زندگي و آثار او بسياري از زواياي ناگفته اين طريقه ديرينه را آشكار ميسازد. با اين پژوهش، متوجّه ميشويم كه وي يكي از اقطاب طريقه نقشبنديه احراريه و در حقيقت، برجسته ترين شاگرد عبيدالله احرار بوده و بالغ بر 30 رساله متنوع در تصوّف نگاشته است كه همه آنها از نثري ويژه با سبكي خاص برخوردارند و داراي ويژگيهاي زباني، بلاغي و زيباشناسانه قابل توجّهي ميباشند كه نثر و نظم او را از ديگران متمايز كرده است.