تحليل نقش راهبر در شبكه هاي رسمي همكاري علم و فناوري در ايران

يك شبكه همكاري اثربخش، شامل اعضاي متنوعي است كه در اهداف، دانش، توانايي، شايستگي و مزيت ها، نگرش و فرهنگ متفاوت هستند و لزوم برقراري تعادل در تركيب آنها و مديريت ارتباطات شبكه بسيار مهم است. مديريت شبكه هاي رسمي همكاري علم و فناوري در ايران در سطح راهبري مي باشد. علي رغم تحقيقات انجام شده در زمينه شبكه هاي همكاري، موضوع مديريت شبكه تقريباً مغفول مانده است. از اين رو در اين مقاله تلاش شده است پس از بررسي تحقيقات انجام شده در اين زمينه، به منظور شناخت متغير هاي تاثيرگذار و درك روابط موجود، با به كارگيري تكنيك ديماتل فازي و رويكرد مدلسازي پويايي سيستم، يك مدل پويا ارائه شود، كه با ترسيم نمودارهاي علي حلقوي (CLD)، به شناخت بهتر نقش راهبر در شبكه هاي رسمي همكاري علم و فناوري در ايران كمك نمايد. نتايج نشان دهنده اين است كه قابليت راهبر، اعتماد و انگيزه اعضاي شبكه، فرآيند اجتماعي سازي اعضا و پايداري شبكه از عوامل بسيار مهم در زمينه راهبري شبكه ها مي باشند.