بررسي ميزان ابتلاي گراز،كل و بز و مارال‌هاي منطقه حفاظت‌شده آينالوي استان آذربايجان‌شرقي به آلودگي‌هاي انگلي دستگاه گوارش

آلودگي هاي انگلي با به خطر انداختن سلامت حيوانات حيات وحش مي‌تواند به‌عنوان تهديدي براي حيات آنها محسوب گردد و نيز به دليل نقش آنها در حفظ عفونت در طبيعت به‌عنوان مخزن و سپس انتقال آن به حيوانات اهلي و انسان حائز اهميت مي‌باشند. علي‌رغم انتشار گراز (Sus scrofa)، كل و بز (Capra aegagrus) و مارال (Cervus elaphus) در دنيا، اطلاعات اندكي از آلودگي هاي انگلي آنها وجود دارد. شناخت فون انگلي حيوانات ساكن در مناطق حفاظت شده، شايد قدمي در راستاي حفظ گونه اين جانوران باشد.هدف از مطالعه حاضر، تعيين ميزان آلودگي دستگاه گوارش گراز، كل و بزها و مارال هاي منطقه حفاظت شده آينالو شهرستان كليبر استان آذربايجان شرقي به انگل ها مي‌باشد. در بهار سال ۱۳۹۴ تعداد ۳۰ نمونه مدفوعي از گراز، ۳۰ نمونه از كل و بز و ۳۰ نمونه از مارال هاي منطقه نامبرده جمع آوري و به روش لام مستقيم و روش تغليظي كليتون لين مورد بررسي قرار گرفت. از نمونه مدفوعي گرازها، 5 گونه كرم شامل: تريشيوريس سوئيس، استرونژيلوئيدس سوئيس، فيزوسفالوس سكسالاتوس، آسكاريس سووم و لارو دستگاه تنفسي متاسترونژيلوس اپري جدا گرديد. از بين اين گونه ها استرونژيلوئيدس سوئيس براي اولين بار از ايران گزارش شد ولي هيچ تك ياخته اي مشاهده نگرديد. در نمونه كل و بز، ۱ گونه نماتود اوزوفاگوستومم كلمبيانوم، ۱ گونه لارو ريوي مولريوس كاپيلاريس و يك مورد ايمريا مشاهده گرديد و از نمونه مارال‌ها ۱ گونه لارو ريوي و يك گونه ايمريا جدا شد.