بررسي دستگاه آوايي گويش جوشقان‌قالي

An Investigation on Phonological system in dialect of Joshaqan-e-qali

هدف از اين تحقيق، بررسي و توصيف نظام آوايي گويش جوشقان‌قالي است. اين گويش يكي از گويش‌هاي مناطق مركزي ايران است و تاكنون پژوهش مستقلي دربارۀ آن انجام نشده است. تحقيق حاضر كه اولين بررسي نظام‌مند دربارۀ گويش جوشقان‌قالي است، نظام آوايي اين گويش را ـ شامل آواشناسي، فرايند واجي و ساختمان هجا‌ـ تجزيه و تحليل مي‌كند. در اين مقاله، فرايندهاي آوايي اين گويش نظير ابدال، ادغام، قلب، افزايش و... بررسي شده و در برخي از موارد، مقايسه‌اي اجمالي با گويش‌هاي مناطق مجاور صورت گرفته است. بخش ديگر اين مقاله به بررسي واحدهاي زبر زنجيري گويش پرداخته است. از واحدهاي زبر زنجيري، تنها مبحث تكيه بررسي شده و نتايج نشان مي‌دهد كه با فارسي معيار تفاوت دارد. در بخش پاياني اين پژوهش، پاره‌اي از شباهت‌هاي آوايي زبان جوشقان‌قالي با زبان‌هاي باستاني مورد تحليل قرار گرفته است. در مجموع مي‌توان گفت كه نظام آوايي گويش جوشقان‌قالي شباهت زيادي به فارسي معيار دارد و مانند فارسي، داراي 23 همخوان و 11 واكه است.

The purpose of this study is to review and describe the phonological system in dialect of Joshaqan-e-qali. This dialect is one of the dialects spoken in central areas of Iran which no independent research has been carried out into this dialect so far. The present study, which is the first systematic analysis on dialect of Joshaqan-e-qali, aims to analyze the phonological system of this dialect consisting of phonology, phonological processes, and syllable structure. The results of the study indicate that the phonological system in dialect of Joshaqan-e-qali is remarkably similar to standard Persian. Similar to Persian, this dialect includes 23 consonants and 11 vowels. Among suprasegmental units, this study focused on the pattern of stress which founded difference between this dialect and standard Persian in terms of stress.