تعيين عوامل پيش‌بيني كننده ترس از زايمان براساس ويژگي‌هاي شخصيتي، حمايت اجتماعي و تنظيم هيجان در مادران باردار نخست‌زاي شهر بندرعباس

مقدمه: به نظر مي رسد، برخي از مهمترين عوامل دخيل در ترس از زايمان زنان باردار، ويژگي هاي شخصيتي، ميزان حمايت اجتماعي و تنظيم هيجان آنان باشد. ازاين رو، پژوهش حاضر، با هدف تعيين عوامل پيش بيني كننده ترس از زايمان براساس ويژگي هاي شخصيتي، حمايت اجتماعي و تنظيم هيجان در مادران باردار نخست زاي انجام شد. روش كار: پژوهش حاضر، تحليلي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه مادران باردار نخست زاي مراجعه كننده به بيمارستان شريعتي بندرعباس در سال 1394 بودند كه 150 زن به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي به كار گرفته شده، پرسشنامه هاي نگرش به زايمان (CAQ)، پرسشنامه پنج عاملي نئو (NEO FFI)، پرسشنامه حمايت اجتماعي (SSA) و پرسشنامه تنظيم هيجان (ERQ) بود. براي تحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون، رگرسيون چندمتغيري هم زمان و نرم افزار 22 SPSSاستفاده شد. يافته ها: نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه همبستگي معناداري بين ويژگي هاي شخصيتي، حمايت اجتماعي و راهبردهاي تنظيم هيجان با ترس از زايمان وجود دارد (01/0 p). همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه حمايت اجتماعي (373/0 =B، 05/0 p)، راهبرد فرونشاني (217/0 =B، 05/0 p) و ويژگي هاي روان رنجوري (463/0 =B، 05/0 p)، وظيفه شناسي (241/0 =B، 05/0 p) و تجربه گرايي (480/0 =B، 05/0 p) مي توانند ترس از زايمان را پيش بيني نمايند اما ويژگي هاي برون گرايي، توافق پذيري و راهبرد ارزيابي مجدد توان پيش بيني ترس از زايمان را ندارند (05/0 p). نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين پژوهش، مي توان آموزش و مداخله در بهبود ويژگي هاي شخصيتي، حمايت اجتماعي و تنظيم هيجان مادران نخست زا را به عنوان يك روش مؤثر در كاهش ترس از زايمان آنان پيشنهاد داد.