اثر سطوح مختلف نيتروژن بر خاصيت ضد‌ميكروبي و برخي ويژگي‌هاي فيزيولوژيكي پياز (Allium cepa L.)

پياز از جمله گياهان دارويي است كه در طب قديم كاربرد فراواني داشته و خاصيت ضدميكروبي آن اثبات شده است. همچنين در ميان سبزي ها دومين رتبه را بعد از گوجه فرنگي از نظر ارزش اقتصادي به خود اختصاص داده است پياز در رژيم غذايي ايراني ها اهميت زيادي دارد. در اين مطالعه، اثر سطوح مختلف نيتروژن (56، 112، 168 و 224 ميلي گرم بر ليتر نيتروژن) در محلول غذايي هوگلند بر برخي ويژگي هاي فيزيولوژيكي و خاصيت ضد ميكروبي عصاره ي متانولي سوخ در قالب طرح كاملاً تصادفي و با 3 تكرار مورد بررسي قرار گرفت و بيشترين ميزان اثر بازدارندگي عصاره ي متانولي سوخ در غلظت 0/30 ميلي گرم بر ليتر مشاهده گرديد. با توجه به نتايج به دست آمده نيتروژن تأثير مثبتي بر ميزان خاصيت ضد ميكروبي عصاره ي سوخ داشت و با افزايش غلظت نيتروژن در محلول غذايي تا غلظت 224 ميلي گرم بر ليتر خاصيت ضد ميكروبي عصاره ي سوخ افزايش پيدا كرد. باكتري باسيلوس سابتيليس بيشترين ميزان رشد و باكتري استافيلوكوكوس اورئوس كمترين ميزان رشد را داشتند. با افزايش غلظت نيتروژن در محلول غذايي ميزان فعاليت آنتي اكسيداني، فنل كل، فلاونوئيد كل و اسيد آسكوربيك افزايش نشان داد. افزايش ميزان اين تركيبات با افزايش ميزان خاصيت آنتي باكتريايي عصاره ي سوخ همراه بود كه بيانگر نقش اين تركيبات در خاصيت آنتي باكتريايي پياز است. در سال هاي اخير مصرف پياز به دليل طعم و فوايدي كه در سلامتي بشر دارد افزايش يافته است. ويژگي هاي مفيد پيــاز عمـدتاً به ميـزان بالاي تركيبات سـولفوره و فلاونـوئيدهاي آن مرتبط است، زيرا كه نقش آنتي اكسيدان، ضد ميكروبي و ضد سرطاني اين تركيبات اثبات شده است. نيتروژن بر خاصيت بازدارندگي عصاره ي متانولي سوخ تأثيرگذار بود كه اين مي تواند به دليل تأثير نيتروژن بر ميزان متابوليسم تركيبات گوگردي و فلاونوئيدهاي موجود در سوخ باشد.