تعيين تنوع ژنتيكي جمعيت ماهيان گورخري Aphanius ginaonis و Aphanius dispar در آب هاي داخلي هرمزگان و بوشهر با استفاده از نشانگر مولكوليPCR-RFLP

Genetics Diversity of Aphanius ginaonis and Aphanius dispar in Hormozghan and Bushehr Coastal Zones respectively using PCR-RFLP Molecular Marker

در اين مطالعه تنوع ژنتيكي جمعيت ماهيان گورخري گنو و معمولي با استفاده از روش PCR-RFLP بررسي گرديد. جهت تعيين تنوع ژنتيكي اين دو ماهي در حوضه خليج فارس، تعداد 30 نمونه ماهي گورخري گنو (Aphanius ginaonis) از چشمه آب‌ گرم‌ گنو در استان هرمزگان و 30 نمونه ماهي گورخري معمولي (Aphanius dispar) از چشمه آب گرم ميراحمد در استان بوشهر جمع‌‌آوري گرديد. جهت هضم آنزيمي محصول PCR به طول 550 جفت‌‌باز در ناحيه D-loopميتوكندريايي، از 5 آنزيم محدودگرAluI, DpnI, Eco47I, HindIII HinfI استفاده شد. در نتيجه اين آناليزها، 12 هاپلوتيپ متفاوت به دست آمد كه 9 هاپلوتيپ مربوط به ماهي گورخري گنو و 3 هاپلوتيپ مربوط به ماهي گورخري معمولي بود. 4 هاپلوتيپ به دست‌‌ آمده در ماهي گورخري گنو جزء هاپلوتيپ‌‌هاي نادر بودند. در ماهي گورخري معمولي هاپلوتيپ AAAAA بيشترين فراواني را دارا بود و در ماهي گورخري گنو هاپلوتيپ‌‌هاي EABAB، EACAB و CABAB بيشترين فراواني را نشان دادند. ميزان تنوع هاپلوتيپي در درون جمعيت نمونه هاي ماهي A.ginaonis ، 0/79 و در نمونه هاي ماهي A.dispar ، 0/3 و تنوع نوكلئوتيدي در درون جمعيت نمونه هاي ماهي A.ginaonis، 0/19 و در نمونه هاي ماهي A.dispar ، 0/05است. بررسي‌هاي انجام شده بر ژنوتيپ‌‌هاي حاصله نشان داد كه PCR-RFLP تكنيك مناسبي جهت تعيين تنوع ژنتيكي در دو گونه ماهي مذكور مي‌‌باشد.

In this study, two populations of Aphanius ginaonis (Holly, 1929) and Aphanius dispar (Ruppell, 1828) were examined to determine genetic diversity using PCR-RFLP technique. A total of 60 individual specimens were collected from Hormozgan and Bushehr internal waters, comprising two sampling sites; from Geno hot spring (30 individuals of A. ginaonis) and Mir Ahmad hot spring (30 individuals of A. dispar). The D-loop region of mitochondrial DNA (550 bp) was amplified using PCR followed by RFLP analysis based on 5 restriction endonucleas enzymes (AluI, DpnI, Eco47I, HindIII HinfI). In order to undertake data analysis, Arlequin 3.11 was applied. Results at population levels indicated that Geno individuals have more haplotype diversity than Mir Ahmad individuals (9 and 3 haplotypes respectively). However, further investigation using genetic techniques is required to clarify the molecular history and evolution of Aphanius species in this area. Results obtained from this research would be applicable to understand conservation genetics and management of this important fish species in Iran.