اثرگذاري منازعات حقوقي پيشين كشورها در سازمان تجارت جهاني بر منازعات فعلي آنها

The Impact of Countries’ Previous Legal Disputes in WTO on Their Current Cases

سازوكار رسيدگي به منازعات سازمان تجارت جهاني ابزاري براي امتيازگيري در تعاملات سياسي و تجاري بين‌المللي است. ميزان تجربه كشورها و دانش حقوقي آنها بر آغاز و پيشبرد اين منازعه‌ها اثرگذار است. پژوهش حاضر، اثر تجربيات گذشته بر نرخ مخاطره شركت در منازعه‌ها در ميان اعضاي سازمان تجارت جهاني را به روش تحليل بقا بررسي مي‌نمايد. داده‌هاي مورد استفاده شامل 427 منازعه آن سازمان در حدفاصل سال‌هاي 1995 الي 2011 است. نتايج نشان مي‌دهد كه 1% افزايش در تعداد منازعه‌هاي قبلي براي هر كشور، با افزايش 2/4 درصدي در نرخ مخاطره همراه است. كشش بالاي نرخ مخاطره به تجارب قبلي براي هر دو گروه خواهان و خوانده تاييد مي‌شود. همچنين، كشورهاي در‌حال‌توسعه و طرفين سابق پيمان تجاري گات با نرخ مخاطره‌ بالاتري به منازعه‌هاي جديد وارد مي‌شوند. نتايج نسبت به تغيير در مدل و افزودن متغيرهاي كنترلي مستحكم است.

The dispute resolution mechanism in the World Trade Organization is a way of leveraging in the political and economic relationships. Countries’ legal knowledge plays a substantial role on disputes’ initiation and continuation. This study assesses the effect of previous WTO disputes on the hazard rate of attendance in a new one, using survival analysis. Our dataset encompasses 427 disputes from 1995 to 2011. Results indicate that 1% increase in a country’s number of previous disputes is associated with a 2.40% higher hazard rate of attendance in a new dispute. The highly elastic behavior of hazard rate with regard to past experiences is confirmed for both respondents and complainants. Moreover, we find that developing countries and GATT members are more likely to enter a dispute. Results are robust with respect to variation in model and control variables.