عنوان مقاله :
تنوع ژنتيكي برخي جمعيت‌هايهندوانه (Citrullus lanatus var. lanatus) بر اساس صفات مورفولوژيك و نشانگرهاي ريزماهواره(ISSR)
پديد آورندگان :
نهتاني ، حسين - گروه زراعت و اصلاح نباتات , معصومي اصل ، اسد - گروه زراعت و اصلاح نباتات , صباغ ، كاظم - گروه گياهپزشكي , اميري فهلياني ، رضا - گروه زراعت و اصلاح نباتات
كليدواژه :
هندوانه , جمعيتها , تنوع ژنتيكي , نشانگرهاي ISSR
چكيده فارسي :
به منظور بررسي تنوع ژنتيكي بين جمعيت‌هاي هندوانه بومي ايران،24 جمعيت بومي به همراه يك رقم خارجي (دورگ F-1 شركت ساكاتا) با استفاده از صفات مورفولوژيك و نشانگرهاي ISSR مورد مطالعه قرار گرفتند. براي بررسي تنوع مورفولوژيكي، جمعيتها در مزرعه و در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار كاشته شده و صفات مورفولوژيك آن‌ها شامل تعداد ميوه در بوته، طول بلندترين شاخه، وزن ميوه، طول و عرض ميوه و ضخامت پوست ميوه اندازه‌گيري شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه بين جمعيتها از نظر تمام صفات مورفولوژيك مورد بررسي اختلاف معني‌دار وجود داشت. گروه‌بندي جمعيتها بر اساس صفات مورفولوژيك با استفاده از تجزيه كلاستر، آن‌ها را در چهار گروه مجزا قرار داد. در بررسي تنوع با استفاده از نشانگر مولكولي، ده آغازگر مورد استفاده 87 مكان قابل امتيازبندي توليد كردند كه از اين تعداد 75 مكان چندشكل بودند. مقاديرPIC براي آغازگرهاي مورد استفاده از 0/52 (آغازگر P4) تا0/91 (آغازگر UBC864) متغير بوده و ميانگين آن 0/83 برآورد شد. دندروگرام حاصل از تجزيه كلاستر به روش UPGMA مبتني بر ضرايب تشابه ژنتيكي جاكارد، جمعيتها را در هفت گروه قرار داد. كمترين و بيشترين فاصله ژنتيكي بين جمعيت‌هاي كردستان و كرمانشاه و جمعيت‌هاي مازندران و خراسان بود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه نشانگرهاي ISSR به طور مؤثري مي‌توانند براي مطالعه تنوع ژنتيكي جمعيت‌هاي هندوانه بومي ايران استفاده شوند و از ميان آغازگرهاي استفاده شده، UBC864 و UBC823 مناسب‌ترين آغازگرها براي مطالعات بعدي تشخيص داده شدند.
عنوان نشريه :
به نژادي نهال و بذر
عنوان نشريه :
به نژادي نهال و بذر
