ارزيابي خطرپذيري تصفيه‌خانه‌هاي آب با استفاده از تحليل درخت خطاي فازي (مطالعه موردي: تصفيه‌خانه جلاليه تهران)

وجود يك رويكرد جامع در ارزيابي عملكرد تصفيه‌خانه‌هاي آب و كاهش آسيب‌پذيري آنها، مي‌تواند باعث كاهش هزينه‌هاي ناشي از عملكرد نامناسب در شرايط بحراني و تمركز بر روي مهم‌ترين نقاط آسيب‌پذير و كاهش آسيب‌پذيري آنها شود و از اين طريق هزينه مؤثر بودجه‌ها در برنامه‌هاي بهسازي صرف مي‌شود. در اين پژوهش روش تحليل ريسك مشهور درخت خطا با دو رويكرد ساده و فازي براي ارزيابي ريسك تصفيه‌خانه آب استفاده شد و منطق فازي براي در نظر گرفتن عدم قطعيت‌ها در نظرات كارشناسي و ماهيت خطرات تهديد كننده به‌كار گرفته شد. اين مدل در قالب يك مطالعه موردي در تصفيه‌خانه جلاليه تهران ارائه مي‌شود. رويداد نامطلوب در اين ساختار، كميت و كيفيت نامناسب آب بود. نتايج پژوهش نشان داد كه عملكرد تصفيه‌خانه در رويكرد فازي با احتمال 19 درصد و در حالت غير فازي حدود 10 درصد با شكست مواجه مي‌شود كه اين مقدار ريسك در بازه كم تا متوسط به‌ وجود مي‌آيد. عوامل مختلفي موجب تهديد عملكرد و راندمان تصفيه‌ مي‌شود. با رتبه‌بندي رويداد‌هاي پايه مشخص ‌شد تهديداتي از جمله طراحي نامناسب مخزن، خرابي تجهيزات برق‌رساني، شكست لوله انتقال و تعمير و نگهداري نامناسب پمپ‌ها، بيشترين سهم را در رويكرد و عملكرد تصفيه‌خانه دارند.