يك روش ناحيه بندي و جمع آوري داده با هدف بهينه‌سازي طول عمر در شبكه هاي حسگر بي سيم

يكي از چالش‌هاي شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم، عدم توازن در مصرف انرژي گره‌ها و مرگ زودهنگام گره‌هاي فرستنده اطراف ايستگاه پايه مي‌باشد. دليل اين امر، بار كاري بيشتر و بنابراين، مصرف انرژي بيشتر در اين گره‌ها مي‌باشد. به‌طوري‌كه، ارتباط گره‌هاي زنده و فعال شبكه نيز با ايستگاه پايه مختل مي‌گردد. در اين مقاله، هدف، متوازن‌سازي بار كاري و مصرف انرژي در گره‌هاي شبكه مي‌باشد. به‌طوري‌كه، در ضمن بيشينه‌سازي طول عمر همه گره‌ها، از مرگ زودهنگام گره‌هاي پيرامون ايستگاه پايه جلوگيري گردد و لذا همه گره‌هاي شبكه تا آخر طول عمر خود، با ايستگاه پايه در ارتباط باشند و حفره‌اي در شبكه ايجاد نگردد. براي نيل به اين مقصود، روشي براي ناحيه‌بندي شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم پيشنهاد مي‌شود. در اين روش، ناحيه‌ها به گونه‌اي ايجاد مي‌شوند كه طول گام ارسال داده هر گره فرستنده بر حسب ميزان داده‌اي كه بايد ارسال كند، معين مي‌گردد. بنابراين، انرژي مصرفي گره‌هاي فرستنده و در نتيجه، طول عمر آنها متوازن مي‌شود. روش پيشنهادي كه آن را ZOGLO مي‌ناميم، در درجه اول، راه‌حلي براي چالش مردن زودهنگام گره‌هاي فرستنده پيرامون ايستگاه پايه ارائه مي‌دهد. علاوه بر اين، ابعاد ناحيه‌ها چنان تنظيم مي‌شود كه در هر ناحيه، ارتباط گره‌هاي حسگر با گره فرستنده ناحيه به‌صورت تك گام انجام مي‌شود. روش ZOGLO چگالي گره‌هاي حسگر در ناحيه‌ها را متوازن مي‌كند تا نرخ پوشش در همه سطح شبكه يكسان گردد. ارزيابي‌هاي انجام شده نشان مي‌دهند كه روش ZOGLO نسبت به كارهاي مرتبط، طول عمر گره‌هاي شبكه اعم از گره‌هاي فرستنده و حسگر را بالا مي‌برد و نيز اختلاف طول عمر آنها را كم مي‌كند.