اثر فاصله ميان هسته و غلاف فولادي بر رفتار قاب بتنآرمۀ مقاوم‌سازي‌شده با مهاربندهاي واگراي كمانش ناپذير

بررسي زلزله‌هاي گذشتۀ كشور نشان مي‌دهد كه بسياري از ساختمان‌هاي بتن‌آرمۀ ايران دربرابر زلزله مقاوم نيستند. آسيب ديدن ساختمان‌ها دربرابر زلزله، تغيير كاربري، تغيير ضوابط آئين‌نامه‌ها و توسعۀ بنا، ازجمله دلايلي مي‌باشند كه مقاوم‌سازي را الزامي مي‌سازند. در اين پژوهش، مقاوم‌سازي قاب‌هاي بتن‌آرمه بااستفاده از مهاربندهاي واگراي كمانش‌ناپذير مورد تحليل و بررسي قرار گرفته و با تغيير فاصله ميان هسته و غلاف فولادي، به بررسي تأثير اين پارامتر در رفتار مهاربند و به‌تبع آن در رفتار سازه پرداخته شده است. بررسي نتايج نشان مي‌دهد كه با افزايش فاصله ميان هسته و غلاف فولادي از شكل‌پذيري هستۀ فولادي مهاربند كمانش‌ناپذير كاسته مي‌شود و سازۀ مقاوم‌سازي‌شده نيز دچار افت‌هاي موضعي در مقاومت مي‌شود كه باعث كاهش 5‌%-20% جذب انرژي سازه مي‌گردد.