كاربرد مدل برنامه‌ريزي رياضي مثبت به منظور تحليل اثر سياست‌ تغيير قيمت و مقدار آب كشاورزي بر الگوي‌كشت محصولات زراعي شهرستان نكا

در مطالعه حاضر، واكنش كشاورزان به سياست تغيير قيمت و مقدار آب موجود كشاورزي، در راستاي صرفه جويي و بهبود مصرف آب كشاورزي در شهرستان نكا مورد بررسي قرار گرفت. در اين راستا از روش برنامه ريزي رياضي مثبت (PMP) براي شبيه سازي واكنش كشاورزان در شهرستان نكا استفاده شد. براي جمع آوري اطلاعات از روش نمونه گيري تصادفي ساده در سال زراعي 13911390 استفاده شد. سناريوهايي شامل، افزايش قيمت آب به ازاي هر متر مكعب به اندازه 4، 6 و 8 برابر و كاهش 20، 30 و 50 درصدي در مقدار آب موجود و افزايش 4، 6 و 8 برابري در قيمت آب همراه با كاهش به ترتيب 50، 30، 20 درصدي در مقدار آب در دسترس به عنوان سياست تركيبي در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد، با اتخاذ سياست افزايش قيمت آب تا 4 برابر و سياست كاهش مقدار آب موجود تا 20 درصد نسبت به حال مبنا تغيير چنداني ايجاد نمي شود. در سياست افزايش قيمت آب، تغيير الگوي كشت از محصولات آبي به محصولات ديم انجام گرفته است و سطح زيركشت به محصولاتي اختصاص داده مي شود كه نياز آبي كمتري و ارزش توليدي بالاتر دارند در اين سياست صرفا صرفه جويي زيادي در مصرف آب كشاورزي صورت نگرفته است. همچنين در سياست كاهش مقدار آب موجود، تغيير الگوي كشت از آبي به ديم انجام نگرفته است اما در مصرف آب صرفه جويي قابل توجهي انجام گرفته است. در نهايت نتيجه گرفته شد كه تقاضاي آب نسبت به افزايش قيمت آب بي كشش است.