اثر محلول‌پاشي تنظيم‌كننده‌هاي رشد بر رشد و القاي تحمل به گرماي انتهاي فصل گندم (Triticum aestivum L.)

اين پژوهش به‌منظور مطالعه تأثير محلول پاشي اسيدساليسيليك و اسيدآبسزيك بر كاهش اثرات سوء تنش گرماي دوره زايشي بر رشد، عملكرد و اجزاي عملكرد گندم (رقم فونگ و چمران)، طي سال زراعي 13951396، به‌صورت كرت هاي دو بار خردشده در قالب طرح پايه بلوك كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه آزمايشي دانشگاه شهيد چمران اهواز اجرا شد. تنش گرما با توجه به برآورد 30 ساله دماي محيط و بر اساس تاريخ كاشت لحاظ گرديد. در اين آزمايش سه عامل محلول‌پاشي شامل شاهد (عدم محلول‌پاشي)، اسيد آبسزيك (30 ميلي‌گرم در ليتر) و اسيد ساليسيليك (69 ميلي‌گرم در ليتر) و زمان كاربرد تركيبات شيميايي مختلف شامل 15 روز قبل از گلدهي، گلدهي، 15 روز پس از گلدهي و محلول‌پاشي در سه زمان 15 روز قبل از گلدهي، گلدهي و 15 روز پس از گلدهي و ارقام گندم فونگ و چمران، مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه محلول‌پاشي سبب افزايش تعداد دانه در بوته (اسيد ساليسيليك با متوسط 5/94 و اسيد آبسزيك با متوسط 4/86 دانه در بوته) در مقايسه با تيمار شاهد (با متوسط 75 دانه در بوته) شد كه افزايش وزن دانه را به دنبال داشت. با توجه به نتايج صفات وزن دانه در بوته (0/4 گرم در بوته)، وزن هزار دانه (2/41 گرم) و شاخص برداشت (6/49 درصد) به نظر مي‌رسد كه محلول‌پاشي اسيد ساليسيليك 69 ميلي‌گرم بر ليتر در زمان گلدهي و دو هفته قبل و پس‌ از آن در رقم چمران در استان خوزستان و مناطقي با شرايط مشابه، مناسب باشد.