نوسانات جمعيت و مديريت تلفيقي سوسك چوبخوار صنوبر، Melanophila picta (Col., Buprestidae) روي بيد مجنون در محوطه دانشگاه شاهد، تهران

مهمترين آفت درختان بيدمجنون در فضاي سبز تهران، چوبخواران هستند كه سبب خشك شدن شاخه ها يا مرگ كامل اين درختان مي شوند. در اين تحقيق، مديريت تلفيقي سوسك چوبخوار صنوبر، Melanophila picta Pall. (Col., (Buprestidae  روي بيدمجنون در دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در سال 1395 بررسي شد. هفت تيمار كنترل شيميايي، زراعي و مكانيكي در قالب  طرح بلوك هاي تصادفي در سه بلوك پياده گرديد. براي ارزيابي اثر تيمارها از شمارش تعداد ي شيره ي تنه درخت در شهريور و درصد خشكيدگي درخت در پاييز استفاده شد. بر اساس سوراخ هاي خروج حشرات بالغ، اولين ظهور حشرات بالغ در ارديبهشت ماه اتفاق افتاد و اوايل خرداد ماه به اوج خود رسيد. نتايج نشان داد كه تيمارها اختلاف معني دار داشته و مقايسه ميانگين ها نشان داد كه تيمارهاي: سم پاشي با كلرپيريفوس 1/5 در هزار همراه با روغن ولك دو در هزار، تركيب سوپر جاذب آب، تيمار تركيبي (سم پاشي و سوپرجاذب) و تركيب دوركننده ي گريز در يك گروه قرار داشته و ميزان خشكيدگي صفر بود درحاليكه در شاهد بيش از 18 درصد خشكيدگي ديده شد. در بررسي تيمارهاي مختلف در جلوگيري از تخم ريزي آفت براساس تعداد ي شيره گياه، نتايج نشان داد كه تيمارهاي دوركننده (تركيب تجاري گريز)، توري پارچه اي و كود وين هيوميك بر اساس آزمون توكي مشابه بوده ولي در شاهد تعداد به طور معني داري بيشتر بود. بنابراين كنترل آفت به وسيله ي سم پاشي درخت در زمان خروج حشره ي بالغ يا استفاده از تركيبات دوركننده  يا تقويت گياه و يا تأمين آب گياه، نقش موثري در جلوگيري از مرگ  اين درختان داشت.