راهكاري براي مواجهۀ صحيح با دنياي تكنولوژيك مدرن، در مقايسۀ آراي نصر و فينبرگ

در اين مقاله، دو رويكرد متفاوت سيدحسين نصر و اندرو فينبرگ براي رهايي از مشكلات تكنولوژي مدرن، اجمالاً معرفي و سپس مقايسه شده است. نصر با نگاهي ذات‎گرايانه و منفي به تكنولوژي مدرن، به آسيب‎هاي فردي، جمعي و زيست ‎محيطي فراواني اشاره مي‎كند. راهكار نصر عبارت است از طرد كلي تكنولوژي مدرن و بازگشت به تكنولوژي سنتي. درمقابل، فينبرگ تكنولوژي‎هاي مدرن را با نگاهي ساخت‎ گرايانه و تجربه‎گرا بررسي مي‎كند و ضمن بررسي آسيب‎هاي گوناگون اين تكنولوژي‎ها، راه رهايي را توسل به تكنولوژي دموكراتيك اعلام مي‎كند. تكنولوژي دموكراتيك، تكنولوژي ‎اي است كه عموم مردم در طراحي و توليد آن مشاركت داشته باشند. پس از مقايسۀ همه وجوه اختلاف و اشتراك نظر نصر و فينبرگ، نخست روشن شد اساس اختلاف‌نظر فاحش آنان در ارائۀ راهكار، به برداشت متفاوت آنان از ماهيت تكنولوژي و قبل‎تر از آن به جهان‎بيني‎هاي متفاوت آنان بازمي‎گردد؛ دوم، نشان داده شد كه با استفاده از قابليت‌هاي هريك از اين دو رويكرد و نيز با توجه به مشتركات عقايد ايشان، راهكاري مرضي‎الطرفين به‌دست آمد و آن «مقاومت مردمي در برابر تكنولوژي‎هاي ناهمخوان با سنت» است. بر ‎اساس اين، در جوامعي كه به حفظ سنت‎هاي اصيل خود مايل هستند، مقاومت دموكراتيك در برابر تكنولوژي‎هاي ناسازگار با سنت، تأمين‎كنندۀ هم‎زمان دغدغه‎هاي نصر و فينبرگ است.