عنوان مقاله :
مقايسه تأثير سه روش تمرينات اصلاحي بر راستاي ستون فقرات افراد مبتلابه ناهنجاري Sway-back
عنوان به زبان ديگر :
The Comparison of Effects 3 Corrective Exercise Methods on The Spinal Alignment of The Individuals With Sway Back Posture
پديد آورندگان :
نادري، عين اله دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده تربيت بدني
كليدواژه :
پاسچر پشت تابدار , تمرينات اصلاحي , راستاي ستون فقرات
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: پاسچر پشت تابدار يكي از شايعترين ناهنجاري ستون فقرات در قشر جوان جامعه است كه نسبت به ناهنجاريهاي چون؛ كايفوز، لوردوز و پشت صافي به خاطر ماهيت غيرفعالش با احتمال بيشتري كمردرد و كايفوز شوئرمن را به دنبال خواهد داشت. هدف از تحقيق حاضر ارائه و مقايسه تأثير سه روش تمرينات اصلاحي بر راستاي ستون فقرات افراد مبتلابه پاسچر پشت تابدار ميباشد.
مواد و روش ها: تحقيق حاضر از نوع تحقيقات نيمه تجربي ميباشد. جامعه آماري تحقيق حاضر را دانشجويان مبتلا به پشت تابدار و آزمودنيهاي تحقيق را 52 دانشجو با ميانگين سن، 1/17±20/61، وزن، 12/34±67/47 و قد، 6/62±172/25 تشكيل ميداد كه به صورت هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفي در سه گروه 13 نفري تجربي و يك گروه كنترل تقسيمبندي شده بودند. راستاي ستون فقرات در سطح ساجيتال توسط شاخصهاي؛ زاويه سر به جلو، زاويه كايفوز، زاويه لوردوز، زاويه تيلت لگن خاصره و زاويه تاب اندازهگيري شد. گروههاي تجربي 1، 2 و 3 براي مدتزمان 12 هفته، هر هفته 3 جلسه و براي 40 تا 80 دقيقه در تمرينات متمركز بر ناحيه مركزي بدن، تمرينات متداول و تمرينات تركيبي شركت نمودند و گروه كنترل طي اين مدتزمان فعاليتهاي متداول روزانه خود را انجام دادند. دادههاي جمعآوريشده با روش آماري MANCOVA در سطح معني داري 0/05 تجزيهوتحليل گرديد.
يافته ها: يافتههاي تحقيق نشان داد كه هر سه روش تمريني تأثير معنيداري بر راستاي ستون فقرات افراد مبتلابه پشت تابدار دارد، اما تمرينات تركيبي نسبت به دو روش تمريني ديگر اثربخشي معنيدارتري (بر اساس اندازه اثر) بر راستاي ستون فقرات آزمودنيهاي مبتلابه پشت تابدار دارد.
نتيجه گيري: لذا با توجه به اثربخشي بهتر برنامه تمرينات اصلاحي تركيبي بر روي راستاي ستون فقرات افراد مبتلا به پشت تابدار ميتوان اين تمرينات را جهت اصلاح اين عارضه توصيه نمود.
چكيده لاتين :
Background & Purpose: Sway back posture is one of the most common spinal deformity in the young population. This deformity, due to its passive nature, was more likely to be associated back pain and Scheuermann kyphosis compared with the kyphosis, lordosis and flat back. The aim of the present study was to compare the effects of three corrective exercise methods on the spinal alignment of individuals with sway back posture.
Methodology: the study subjects included 52 sway back students with the average age, 20/61 ± 1/17, weight, 67/47 ± 12/34 and Height, 172/25 ± 6/62 that were purposefully selected and randomly classified into three experimental (each group with n=13) and one control groups(n=13). Pre- and post-exercise spinal postural alignment was measured by; forward head, kyphosis, lordosis, pelvic tilt and the sway angles. Experimental groups 1, 2 and 3 received core, routines and combined exercises for 12 weeks, three sessions per week and 40 to 80 minutes per session and control group participated in their daily routine activities. Data were analyzed by MANCOVA method at the 0.05 significant levels.
Results: The findings showed that each of the three methods of exercise has a significant effect on spinal alignment of sway back people, but a combined exercise has a significant better effectiveness than two other methods (Based on effect size).
Conclusion: So, combined corrective exercise can be recommended to correct spinal alignment of sway back, due to the better efficiency of these exercises.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه فيزيولوژي ورزشي كاربردي
عنوان نشريه :
پژوهشنامه فيزيولوژي ورزشي كاربردي