تحليل ‌‌و ‌‌سطح‌بندي ‌‌فضايي ‌‌محورهاي ‌‌گردشگري ‌‌روزانه ‌‌استان ‌‌تهران ‌‌برمبناي ‌‌خدمات ‌‌و ‌‌تسهيلات ‌‌گردشگري

شبكه ‌‌راه‌هاي ‌‌ارتباطي به‌‌عنوان ‌‌يكي ‌‌مهم‌ترين ‌‌زيرساخت‌ها ‌‌در ‌‌توسعه‌ي ‌‌فعاليت‌هاي ‌‌گردشگري، ‌‌رابطه ‌‌تنگاتنگي ‌‌ميان ‌‌گردشگري ‌‌و ‌‌حمل‌ونقل ‌‌و ‌‌به‌طوركلي ‌‌در ‌‌مفهوم ‌‌دسترسي برقرار مي‌كند. ‌‌ازاين‌رو ‌‌سطح‌بندي ‌‌محورهاي ‌‌گردشگري ‌‌معياري‌ست ‌‌براي ‌‌تعيين ‌‌اولويت ‌‌اين ‌‌محورها، ‌‌همچنين ‌‌تعيين ‌‌زيرساخت‌ها ‌‌و ‌‌تسهيلات ‌‌گردشگري ‌‌مورد ‌‌نياز ‌‌و ‌‌تعديل ‌‌نابرابري ‌‌در ‌‌بين ‌‌اين ‌‌محورها ‌‌متناسب ‌‌با ‌‌جاذبه‌هاي ‌‌گردشگري. ‌‌هدف ‌‌اين ‌‌پژوهش ‌‌نيز ‌‌سطح‌بندي ‌‌محورهاي ‌‌گردشگري ‌‌استان ‌‌تهران ‌‌ازنظر ‌‌خدمات ‌‌و ‌‌تسهيلات ‌‌گردشگري ‌‌است. ‌‌روش ‌‌پژوهش ‌‌كاربردي ‌‌بوده و ‌‌از ‌‌مدل ‌‌مثلث ‌‌سلسله ‌‌مراتبي ‌‌فولر ‌‌براي‌‌ ‌‌وزن‌دهي ‌‌معيارها، همچنين ‌‌از ‌‌روش ‌‌ORESTE ‌‌براي ‌‌رتبه‌بندي ‌‌محورها ‌‌استفاده ‌‌شده ‌‌است. ‌‌درنهايت ‌‌پس ‌‌از ‌‌رتبه‌بندي، ‌‌اين ‌‌محورها ‌‌به ‌‌4 ‌‌سطح ‌‌از ‌‌فرو‌‌برخوردار ‌‌‌‌تا ‌‌فرا‌‌برخوردار ‌‌‌‌تقسيم‌بندي ‌‌شده‌اند. ‌‌نتايج ‌‌پژوهش ‌‌حاكي ‌‌از آن ‌‌است ‌‌كه ‌‌محورهاي ‌‌شمالي ‌‌و ‌‌غربي ‌‌استان ‌‌از ‌‌خدمات ‌‌مناسب‌تري ‌‌نسبت ‌‌به ‌‌محورهاي ‌‌شرق ‌‌و ‌‌جنوب‌شرقي ‌‌استان ‌‌برخوردار ‌‌مي‌باشند؛ ‌‌درحالي‌‌كه ‌‌محورهاي ‌‌شرق ‌‌و ‌‌جنوب‌شرقي، ‌‌علي‌رغم ‌‌وجود ‌‌ظرفيت‌هاي ‌‌قابل‌توجه، ‌‌همچنين ‌‌مسافت ‌‌طولاني‌تر ‌‌نيازمند ‌‌خدمات ‌‌و ‌‌تسهيلات ‌‌گردشگري ‌‌بيشتري ‌‌مي‌باشند؛ ‌‌لذا به ‌‌برنامه‌ريزان ‌‌و ‌‌كارشناسان ‌‌مربوطه توصيه مي‌شود كه ‌‌توسعه ‌‌اين ‌‌محورها ‌‌را ‌‌در ‌‌اولويت ‌‌برنامه‌ريزي‌هاي ‌‌خود ‌‌قرار ‌‌دهند.