بررسي تأثير مؤلفه‌هاي تاب‌آوري اجتماعي بر امنيت در سكونتگاه‌هاي غيررسمي(موردمطالعه: محلة خط (4) حصاركرج)

Investigating the effect of social resilience components on security in informal settlements (Case Study: Line District (4))

آسيب‌هاي اجتماعي از مهم‌ترين پيامدهاي مختلف امنيت به شمار مي‌روند و سكونتگاه‌هاي غيررسمي از جمله مستعدترين مكان‌هاي شهري براي بروز ناامني اجتماعي هستند. اين نواحي داراي چالش‌هاي متعددي از جمله آسيب‌پذيري، جرائم، ناامني، نبود عدالت فضايي و اجتماعي، اقتصادي و محيطي هستند كه باعث گسترش ناامني اجتماعي در شهرها خواهند شد. جهت برقراري امنيت در اين مناطق و جلوگيري از گسترش ناامني در شهرهاي نزديك به ارائه راهكارهاي عملي نياز هست كه يكي از اين راهكارها بهره‌برداري از تاب‌آوري اجتماعي به علت هم‌پوشاني ويژگي‌هاي آن با سكونتگاه‌هاي غيررسمي مي‌باشد. در پژوهش حاضر كه به روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از اسناد كتابخانه‌اي و داده‌هاي ميداني (پرسشنامه) به بررسي تأثير مؤلفه‌هاي تاب‌آوري اجتماعي بر امنيت در محله خط (4) حصاركرج به‌عنوان يكي از مناطق بحراني در سكونتگاه‌هاي غيررسمي پرداخته است، پس از جمع‌آوري پرسشنامه، نتايج حاصله با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS, LIZLER, SMAR PLS مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفته كه نتايج حاصله نشان‌دهندة تأثير مستقيم مؤلفه‌هاي مشاركت، آموزش، امنيت، عدالت، انعطاف‌پذيري، تعاملات و هويت در تاب‌آوري اجتماعي بر امنيت در محله خط (4) حصار كرج مي‌باشد.