مطالعۀ رابطۀ بين سرمايۀ اجتماعي و اميد به آينده با بي‌تفاوتي جوانان (مورد مطالعه: شهر كرمانشاه)

Study of the Relationship between Social Capital and Future Hope with the Apathy of the Youth; A Study of the City of Kermanshah

پژوهش حاضر با هدف مطالعة رابطة بين سرماية اجتماعي و اميد به آينده با بي‌تفاوتي جوانان در شهر كرمانشاه انجام گرفته است. متناسب با پارادايم نظري غالب بر پژوهش، از روش همبستگي و ابزار پرسشنامه براي مطالعه بهره گرفته شد. جامعة آماري جوانان 20 تا 30 سالة شهر كرمانشاه هستند كه در زمان پژوهش (سال 1397)، تعداد آن‌­ها برابر با 42017 نفر بود. با توجه به حجم جامعة آماري، 400 نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون‌هاي آماري همبستگي پيرسون، تي و تحليل واريانس براي بررسي فرضيه‌ها و براي سنجش مدل پژوهش رگرسيون چندمتغيره و تحليل مسير به‌كار گرفته شد. يافته‌هاي نشان داد بين متغيرهاي مستقلي مانند سرماية اجتماعي، اميد به آينده، ميزان درآمد و نوع منزل مسكوني بر متغير وابسته (بي‌تفاوتي اجتماعي) تأثير معنادار دارند. يافته‌هاي حاصل از رگرسيون چندمتغيره نشان داد متغيرهاي سرماية اجتماعي و اميد به آينده توانستند در مجموع، 23 درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين و پيش‌بيني كنند. مي‌توان استنباط كرد با افزايش سرماية اجتماعي و اميد به آينده، ميزان بي‌تفاوتي اجتماعي جوانان كاهش خواهد يافت. به عبارتي، ديگر آسيب‌هاي اجتماعي كاهش خواهد يافت و به‌طور طبيعي همبستگي افراد افزايش و بي‌تفاوتي كاهش خواهد يافت. بنابراين، دو متغير يادشده مي‌توانند تأثير بازدارندگي بر بي‌تفاوتي اجتماعي داشته باشد.

The present research seeks to identify and investigate the relationship between social capital and future hopes with the indifference of youth in Kermanshah. According to the theoretical paradigm dominating the research, a survey method and a questionnaire tool were used for the study. The statistical population of the 20-30 year old youths in Kermanshah, at the time of the research (1397), was 42017 people. 400 people were studied as a sample. Pearson correlation test, t-test and ANOVA were used to test the hypotheses and to measure the research model; multiple regression and path analysis were used. The results of this study show that among the independent variables such as social capital, hope for the future, income and residential type have a significant effect on the dependent variable (social indifference). The results of multivariate regression show that social capital variables and hope for the future managed to explain and predict 23% of the variation of the dependent variable in total. It can be inferred that with the increase of social capital and hope for the future, the level of social indifference of youth will be reduced In other words, social harm will decrease, and naturally the solidarity of individuals will increase and indifference will decrease. Therefore, the two variables can have a deterrent effect on social indifference.