نقش تجربه هنر دو فرهنگي در آموزش ميان‌فرهنگي(نمونه موردي: كودكان 9 ساله برزيلي)‌

The Role of Bicultural Art Experience in Intercultural Education (Case study: 9 Years Old Brazilian Children)

هدف پژوهش حاضر بررسي ادراك و ارتقا صلاحيت ميان‌فرهنگي از طريق تجربه هنري در بين فرهنگ ايران و برزيل بوده است. روش پژوهش كيفي از نوع پديدارشناسي بوده و شركت‌كنندگان شامل دانش‌آموزان 9 ساله برزيلي مي‌باشند. در اين پژوهش تلاش شده است تجربه آموزشي در چهار مرحله علاقمند‌سازي، مقايسه دو فرهنگ، تجربه خلق هنر دو فرهنگي و بخش ديرپايي تجربه مورد بررسي قرار گيرد. براي پايايي و اعتبار يافته‌ها از روش مثلث‌سازي داده‌ها از نوع روش‌شناختي استفاده شده است. يافته‌ها نشانگر افزايش ادراك فرهنگي از طريق تجربه هنري بوده است. همچنين تجربه هنري دو فرهنگي در خروج شركت‌كنندگان از انكار و كاهش محسوس قطبيت‌گرايي موثر بوده و سبب تقليل تمايز و پذيرش ميان‌فرهنگي شده است. تجربه هنري سبب ديرپايي تجربه ادراك ميان‌فرهنگي در كودكان مي‌گردد.

The objective of this research is to study the role of intercultural education through bicultural art experience for improving intercultural competence. To this aim, an action research was designed as a qualitative study to introduce different aspects of Persian culture among 9 years old Brazilian children. It included four steps: making interest, comparing two cultures, experiencing bicultural art creation and evaluating its durability. The triangulation of data as a method kind was used for the validity and reliability. The results indicate the effects of art experience on improving cultural understanding. Furthermore, bicultural art experience was effective for shifting from denial stage, decreasing polarization significantly. It also increased the ability of minimization and acceptance. Finally, art experience caused durability of intercultural understanding among children.