تاثير آموزش به روش بازخوردمحور بر خودمراقبتي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي

Effect of Training Based on Teach Back Method on Self-care in Patients with Heart Failure

سابقه و هدف: نارسايي قلبي يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي مزمن با ميزان مرگ و مير بالا است. آموزش خودمراقبتي در كاهش تعداد دفعات بستري و ارتقاي كيفيت زندگي اين بيماران موثر مي‌باشد؛ با اين وجود اثر آموزش‌هاي سنتي در مطالعات گذشته دوامي نداشته است. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش به روش بازخوردمحور بر خودمراقبتي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني، 62 بيمار نارسايي قلبي بستري در بيمارستان‌هاي امام رضا(ع) و قائم(عج) مشهد در سال94-1393 به صورت تخصيص تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل بررسي شدند. در گروه مداخله، آموزش خودمراقبتي به صورت انفرادي به روش بازخوردمحور به مدت3تا 4 روز اجرا شد و در گروه كنترل آموزش خودمراقبتي به روش معمول ارائه گرديد. خودمراقبتي با پرسشنامه رفتارهاي خودمراقبتي اروپايي نارسايي قلبي قبل و يك ماه پس از ترخيص اندازه گيري شد. تحليل داده ها با استفاده از آزمون‌هاي تي‌مستقل و تي‌زوجي انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد قبل از مداخله، ميانگين نمره خودمراقبتي در دو گروه تفاوت معني‌داري نداشت؛ اما بعد از مداخله، ميانگين نمره خودمراقبتي در گروه مداخله به‌طور معني‌داري بيش‌تر از گروه كنترل بود (0/001< p). هم‌چنين، در گروه مداخله ميانگين نمره خودمراقبتي بعد از مداخله نسبت به قبل، افزايش معني‌داري داشت (0/001< p)؛ ولي در گروه كنترل، اين تفاوت معني‌دار نبود (0/138= p). استنتاج: آموزش به روش بازخوردمحور نسبت به آموزش معمولي در جهت ارتقاء خودمراقبتي بيماران نارسايي قلبي موثرتر مي‌باشد. بنابراين پيشنهاد مي‌شود اين روش در طرح‌ريزي برنامه مراقبتي و آموزش به اين بيماران به‌كار رود.

Background and purpose: Heart failure is one of the most common chronic diseases with high mortality rate. Self-care training is effective in reducing the number of hospitalizations and improves the quality of life in these patients. However, the influence of such training was not found to be viable in previous interventions. This study was conducted to determine the effect of training based on teach back method on self-care in patients with heart failure. Materials and methods: In this clinical trial, 62 hospitalized patients with heart failure in Imam Reza and Ghaem hospitals in Mashhad (2014-2015) were randomly allocated into experimental and control groups. Subjects in the experimental group received individual self-care training for 3-4 days based on teach back method and the control group received usual self-care training. Self-care was measured using the European Heart Failure Self-Care Behaviour Scale (EHFScB Scale) before and one month after discharge. Data was analyzed using independent-samples t-test and paired t-test. Results: Before the intervention no significant difference was seen in the mean score for self-care between the two groups, but after intervention, it significantly increased in the experimental group (P<0.001). This increase was also significant compared to that of the experimental group before the intervention (P<0.001); but in the control group this difference was not significant (P = 0.138). Conclusion: Training based on teach back method was found to be more effective than usual training in promoting self-care among patients with heart failure. Therefore, it is recommended in care planning for these patients.