بررسي اثرات پيري سلول در ايجاد مقاومت به انسولين در موش هاي صحرايي ويستار چاق شده توسط رژيم غذايي

Effect of Cellular Senescence on Insulin Resistance in Diet-induced Obese Wistar Rats

سابقه و هدف: پيري سلول به عنوان يكي از مكانيسم هاي سركوب كننده تومور شناخته شده است، اما اخيراً شواهد نشان مي دهد كه اين فرايند يكي از عوامل القاكننده اختلالات متابوليك از قبيل ديابت و مقاومت به انسولين مي باشد. در اين مطالعه اثر پيري در بافت هاي محيطي موش هاي چاق شده توسط رژيم غذايي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روشها: 30 موش نر پنج هفته اي از نوع ويستار به طور تصادفي در دو گروه رژيم پركالري با 416 كيلوكالري در هر 100 گرم (ساخت محقق) و رژيم كنترل به مدت 12 هفته تقسيم شدند. در انتهاي هفته دوازدهم تغييرات وزني، پروفايل ليپيدي، مقادير گلوكز، انسولين و شاخص (Quantitative Insulin Sensitivity Check Index) QUICKI براي دو گروه سنجش گرديد ضمن اين كه نمونه هاي بافتي جداسازي و ايمنوبلاتينگ براي شناسايي پروتئين هاي P16INK4a و P53 (نشانگر هاي پيري سلول) انجام گرفت. يافته ها: سطوح P53 به وضوح هم در بافت چربي و هم در بافت هاي محيطي موش هاي چاق شده توسط رژيم در مقايسه با گروه كنترل بالاتر بود. بيان P16INK4a فقط در بافت چربي موش هاي چاق افزايش يافت ولي اين پروتئين در ساير بافت ها بيان نشد. علاوه بر اين سطوح گلوكز (183/60±34/90 در مقابل152/40±15/48 P=0/019 )، كلسترول (60/70±6/88 در مقابل46/60±7/82 P<0/001) و تري گليسريد (124/60±46/43 در مقابل 57/20±24/02 P<0/001) سرمي در گروه چاق نسبت به كنترل بالاتر بود. در حالي كه شاخصQUICKI در موش هاي چاق شده توسط رژيم نسبت به گروه كنترل پايين تر بود (p=0/01). نتيجه گيري: نتايج اين بررسي نشان داد كه پيري سلول در بافت چربي با ايجاد تغييرات بافتي، مي تواند محيط مستعدي را جهت پيشرفت مقاومت به انسولين و بيماري هاي مرتبط با سن مهيا كند.

Background and Objectives: Cellular senescence has been known as a tumor suppressor mechanism; however، some evidence shows that cellular senescence is an inducer factor for metabolic disorders، such as insulin resistance and diabetes. In this study، the effect of senescence was assayed in the peripheral tissues of diet-induced obese rats. Materials and Methods: 30 male 5-week old wistar rats were randomly assigned into high-calorie diet through 416 kcal/100 g (researcher made) or control diet for 12 weeks. Weight changes، lipid profile، glucose، insulin levels and QUICKI (Quantitative Insulin Sensitivity Check Index) index were measured at the end of the 12th week. Also the tissue samples were isolated، and immune-blotting was performed to identify proteins P16INK4a and P53 (cell senescence markers). Results: P53 levels in the fat tissue and other peripheral tissues of obese rats were significantly higher compared to the control group. P16INK4a expression was increased only in fat tissue but protein was not expressed in other tissues. In the obese rats، the serum levels of glucose (183/60±34/90 vs. 152/40±15/48 P=0.019)، cholesterol (60/70±6/88 vs.46/60±7/82 P<0.001) and triglyceride (124/60±46/43 vs. 57/20±24/02 P<0.001) were more than in the control group but The QUICKI index was significantly lower in the obese rats compared to the control group (p=0.01). Conclusion: Our results suggest that cell senescence in fat tissue can be predisposed to the development of insulin resistance and age-related diseases by generating some alternation in the fat tissue.