مقايسه اثر عصاره گل راعي و ميكروامولسيون آن با عصاره آلوئه ‌ورا بر باكتري بروسلا

Comparison of the Effects of Hypericum perforatum extract and its Microemulsion with Aloe vera Extract on Brucella melitensis

سابقه و هدف: امروزه به‌‌دليل بروز مقاومت‌هاي دارويي و توانايي باكتري‌ها در ايجاد عفونت‌هاي حاد، استفاده از گياهان به‌منظور بررسي اثرات ضدميكروبي آن‌ها مطرح شده است. در اين ‌راستا، مطالعه حاضر با هدف تعيين اثر عصاره و ميكروامولسيون تهيه‌شده از عصاره گل راعي (Hypericum perforatum) و آلوئه ‌ورا (Aloe vera) بر باكتري بروسلا صورت گرفت. مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه تجربي با كمك هود در آزمايشگاه سطح 2 انجام شد. بدين‌منظور، تعداد 50 نمونه خون سرولوژي مثبت از نظر تب مالت در دستگاه BACTEC كشت داده شد و درصورت رشد، به محيط كشت بروسلا آگار در جار با اتمسفر حاوي10-5 درصد CO2به ‌مدت 48 تا 72 ساعت منتقل گرديد. درادامه، آزمايش‌هاي تأييدي بيوشيميايي روي نمونه‌هاي رشد‌يافته اجرا شد. عصاره‌گيري به‌وسيله دستگاه رفلاكس (تقطير) با حجم بالن 1 ليتري ومبرد 40 سانتي‌متري مارپيچ صورت گرفت. ساختار ميكروامولسيوني با كمك امولسيفايرها از عصاره ساخته شد. سپس، از عصاره‌هاي آبي گل راعي و آلوئه ‌ورا، رقت‌هاي 1، 2، 4 و 8 ميلي‌گرم بر ليتر تهيه گرديد و خواص ضد‌ميكروبي اين عصاره‌ها با روش‌ ديسك ديفيوژن، پورپليت و انتشار چاهك روي كشت خالص بروسلاهاي جدا‌شده از بيماران مورد ‌ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: ارزيابي خواص ضد‌ميكروبي بر سويه‌هاي بروسلاي جدا‌شده نشان داد كه ميانگين قطر هاله عدم رشد در سويه‌هاي مورد‌ مطالعه براي غلظت 8 تا 1 ميلي‌گرم بر ليتر عصاره گل راعي به‌ترتيب برابر با 2±36/6 و 3±18 ميلي‌متر و براي آلوئه‌ ورا 3±30/7 و 1±18 ميلي‌متر بود و هيچ‌كدام از سويه‌ها در غلظت 0/5ميلي‌گرم بر ليتر تشكيل هاله ندادند. بررسي اثر عصاره به روش انتشار چاهكي نيز نتايج مشابهي داشت؛ اما در روش پورپليت، تأثير عصاره‌ها بر باكتري مشاهده نشد. شايان‌ ذكر است كه ميكروامولسيون عصاره گل راعي به‌دليل رقت زياد بر سويه‌ها اثري نداشت. نتيجه‌گيري: روش ديسك ديفيوژن زير هود كلاس 2، بهترين روش بوده و عصاره گل ‌راعي، بيشترين تأثير را بر بروسلا داشته است و براي مطالعات باليني پيشنهاد مي‌شود.

Background and Objective: Today, due to the occurrence of drug resistance and the ability of bacteria to develop acute infections, investigating the antimicrobial effects of herbs has been proposed. Therefore, we aimed to examine the effects of Hypericum perforatum extract and microemulsion and Aloe vera extract on Brucella bacteria. Materials and Methods: This experimental study was carried out with the help of a hood in a biosafety level 2 laboratory. Fifty blood serum samples were cultured in BACTEC for brucellosis, and if grown, they were transferred to Brucella Agar in an anaerojar containing 10-5% CO2 for 48-72 h. Biochemical validation tests were carried out on the grown samples. Extraction was performed by a reflux (distillation) apparatus in a 1 liter balloon and a 40 cm spiral arm. Microemulsion structure was prepared by emulsifiers from the extract. Afterwards, 1, 8.4, and 2 mg/L dilutions of the aqueous extracts of Hypericum perforatum and Aloe vera were prepared, and the antimicrobial properties of these extracts were evaluated by disc diffusion, pour plate, and extraction methods on pure culture of Brucella isolated from patients. Results: Evaluation of antimicrobial effects on the isolated Brucella strains showed that the mean diameters of the zones of inhibition in the studied strains for the of 8-1 mg/l concentrations of Hypericum perforatum extract were 36.6±2 and 18±3 mm, respectively, and for Aloe vera they were respectively 30.7±3 and 18±1 mm. None of the strains formed an inhibition zone at the 0.5 mg/l concentration. Evaluation of the effect of the extract in the well diffusion method also yielded similar results, but in the pour plate method, the effect of the extractes on the bacteria was not observed. Micoemulsion of the Hypericum perforatum extract did not have any effect because of over dilution. Conclusion: The disk diffusion method under biosafety level 2 laboratory was highly effective, and the extract of Hypericum perforatum had the highest effect on Brucella; therefore, it is recommended for clinical studies