بررسي رابطه رسانه‌هاي ارتباط جمعي بر توسعه اجتماعي (مطالعه موردي: جوانان شهر اسلام‌آبادغرب)

توسعه اجتماعي يكي از مؤلفه‌هاي اصلي توسعه بشمار مي‌رود كه دست يافتن به فضاي مفهومي آن از طريق شاخص‌هاي آن امكان‌پذير است لذا دست‌يابي به اين شاخص‌ها و مفهوم توسعه اجتماعي زماني محقق مي‌شود كه تمامي دانش و فن‌آوري‌هاي بالقوه جامعه بطور مؤثري در ميان آحاد جامعه اشاعه يابد كه ارتباطات نقش محوري بازي مي‌كند. ادبيات توسعه نشان مي-دهد كه رسانه‌هاي ارتباط جمعي نقش مهمي در عرصه تغيير و تحولات اجتماعي، تقويت سرمايه اجتماعي، افزايش كيفيت زندگي و توسعه اجتماعي در مناطق شهري و روستايي ايفا مي‌كند. جامعه آماري تحقيق جوانان 18 تا 35 ساله شهر اسلام‌آبادغرب در نظرگرفته شده كه با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي و تصادفي ساده 380 نفر از آنان بعنوان نمونه انتخاب شده است. نتايج آمار توصيفي حاكي از آنست كه سطح توسعه اجتماعي بر اساس شاخص‌هاي مورد سنجش، در حد پايين مي‌باشد. براي بررسي رابطه بين متغيرها، از آمارهاي( t-test دو گروه مستقل، تحليل واريانس، پيرسون ) استفاده شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه بين ميزان استفاده از رسانه‌هاي ارتباط جمعي با متغيرهاي توسعه اجتماعي و دو بعد آن يعني؛ كيفيت زندگي، اخلاقيات توسعه اجتماعي، سن، تحصيلات، رابطه معناداري وجود دارد. و بين رسانه‌هاي ارتباط جمعي با ديگر شاخص‌هاي توسعه اجتماعي يعني انسجام اجتماعي رابطه معناداري وجود ندارد.